Battle Of The Milvian Bridge: The Battle That Helped Establish Christendom

Auteur: | Laatst Bijgewerkt:

De Battle of the Milvian Bridge werd gevochten tussen Constantine en Maxentius op oktober 28, 312. De strijd kreeg de naam Milvian Bridge na een belangrijke brug over de rivier de Tiber, waar de strijd plaatsvond. De strijd werd gewonnen door Constantijn en leidde tot het einde van Tetrarchy en maakte hem de algemene heerser van het Romeinse Rijk. Zijn rivaal, Maxentius, stierf tijdens een poging om over de rivier de Tiber te zwemmen tijdens het gevecht. De strijd betekende ook de bekering van Constantijn tot het christendom. Een monument dat het succes van Constantijn toeschrijft aan goddelijke tussenkomst is ter ere van hem opgericht.

5. Make-up van de krachten

De slag om de Milvische brug werd uitgevochten tussen het leger van Constantijn en die van Maxentius. Constantijns leger bestond uit de Britten en de Galliërs, terwijl het leger van Maxentius over het algemeen uit Rome werd getrokken. Constantijn had een relatief kleiner leger dat werd getrokken uit Europa, met Praetorian en Imperial Horse Guards, en een leger dat hij had geërfd van Severus die is gevangengenomen en geëxecuteerd door Maxentius. Maxentius, aan de andere kant, had een sterk leger van ongeveer 100,000-soldaten, waaronder enkele mannen van Severus die overgelopen waren bij zijn gevangenneming en executie, en de Romeinse soldaten die de keizer dienden.

4. Achtergrond

De strijd was het resultaat van strijd om Diocletianus te vervangen. De opvolgers van Diocletianus begonnen te vechten voor de controle over de Romeinse keizer zodra hij op 1, 305 in mei aftrad. Constantijn was de zoon van de Westerse keizer Constantius. Tetrarchische ideologieën hadden echter geen voorziening voor zijn erfelijke opvolging. Maxentius die in Rome de voorkeur kreeg werd keizer op oktober 28, 306. Constantijn hield ook aanspraak op de stoel van de keizer, maar vermeed een conflict met Maxentius, die ook zijn schoonbroer was. Bij 312 waren de twee betrokken bij openlijke vijandigheid, wat leidde tot de verzameling van Constantine's troepen om Maxentius af te zetten.

3. Beschrijving van de opdracht

Gelovend dat hij de verdiende keizer van het West-Romeinse Rijk zou zijn, verzamelde Constantijn zijn leger en bereidde hij zich voor op de invasie van Rome in het voorjaar van 312. Op de avond van oktober 27, 312, had Constantijn een visioen van de christelijke God die hem vroeg een hemels teken op de schilden van zijn soldaten te zetten. Hij gehoorzaamde het bevel en markeerde de schilden met het teken 'Christus'. Constantijn kampeerde in Malborghetto bij Prima Porta waar een boog ter ere van de gelegenheid nog steeds bestaat. Maxentius zou naar verwachting in de stad blijven omdat hij voedsel had klaargestoomd voor de voorbereiding van zo'n evenement. Maar overtuigd van het feit dat hij de strijd zou winnen, legde Maxentius zijn intrek op de Milvian Bridge. In oktober kwamen 28, 312 en de twee legers in botsing met Constantine die de strijd won. De Milvian-brug stortte in met verschillende soldaten die verdronken en de gestrande gevangen of gesneuveld. Maxentius verdronk terwijl hij probeerde over de rivier de Tiber te zwemmen om aan het gevecht te ontsnappen.

2. Uitkomst

Constantijn en zijn leger hebben tijdens de Battle of the Milvian Bridge zware verliezen geleden aan Maxentius en zijn leger. Verschillende soldaten van Maxentius werden gevangen genomen of afgeslacht na de val van de Milvian-brug. In oktober 29, 312, maakte Constantijn een triomfantelijke intocht in Rome en hij werd opgewekt en gejubeld. Maxentius 'lichaam werd uit de rivier de Tiber bevist en door de hele stad geparadeerd om te zien. Constantijn kreeg de controle over de westelijke helft van het Romeinse rijk.

1. Historische betekenis en erfenis

Met Maxentius dood, consolideerde Constantijn zijn dominantie over het West-Romeinse rijk en breidde hij zijn territoria uit om het hele Romeinse rijk door 324 te omvatten. Maxentius werd belasterd als een ruwe en incompetente tiran. Zijn dood in de strijd maakte de weg vrij voor de groei van het christendom dat een dominante religie werd voor het Romeinse Rijk en heel Europa. In 313 werd een Edict van Milaan uitgegeven door Constantijn waardoor het christendom een ​​officieel erkende religie werd in het Romeinse Rijk.