Tsjaad is een geheel door land omgeven land in het noordelijke deel van Afrika. Het land meet 495,755 vierkante mijlen. De hoofdstad en grootste stad van Tsjaad is N'Djamena. De hoofdstad ligt aan de samenvloeiing van de rivieren Chari en Logone. N'Djamena is een kosmopolitische stad en heeft een bevolking van meer dan 700,000-mensen. De locatie van Tsjaad in zowel het noorden als het centrale deel van Afrika geeft het land verschillende bioklimatische zones. Het noordelijke deel van Tsjaad is meestal woestijn en gemiddeld minder dan 7.9 inch regenval per jaar. De Sahelse gordel strekt zich uit over het centrale deel van Tsjaad waardoor het een semi-aride klimaat heeft met tussen 7.9 en 23.6 inches jaarlijkse regenval. De Sudanese Savanne-zone ligt in het zuiden van het land. De laatste zone is de Guinea-zone in het zuidwestelijke deel met jaarlijkse neerslag variërend van 39.4 tot 47.2 inch.
Landen die grenzen aan Tsjaad
Zes landen grenzen aan Tsjaad, dit zijn Kameroen, de Centraal-Afrikaanse Republiek (CAR), Niger, Nigeria, Libië en Sudan.
Kameroen
Tsjaad en Kameroen delen een gemeenschappelijke grens van 693.45-mijlen naar het zuidwesten. Deze twee landen delen een land- en meergrens, het Tsjaadmeer. Grenssteden zijn Bongor, Kousseri, Mani en N'Djamena. De dichtstbijzijnde internationale luchthaven bij de grens is Maroua. Deze gemeenschappelijke grens heeft verschillende uitdagingen, vooral van veiligheid, omdat gewapende groepen in de regio het gebruiken om illegale diamanten uit de CAR te smokkelen. Terrorisme is ook een andere bedreiging voor deze grens. In 2015 hebben de twee landen verschillende grensdoorlaatposten gesloten vanwege dubbele terroristische aanslagen.
Centraal Afrikaanse Republiek
De republiek Centraal-Afrika grenst aan Tsjaad in het zuiden. De twee landen delen een 966.85-mijllange grens. De Chari- en Logone-rivieren die het Tsjaadmeer voeden, komen uit de hooglanden van de CAR. Ondanks het zijn van buren en leden van dezelfde regionale instanties, is de relatie tussen deze twee landen niet altijd goed geweest. CAR en Tsjaad zijn al geruime tijd in conflict, een situatie waarin de Afrikaanse Unie (AU) en de EU troepen naar de regio stuurden. CAR beschuldigt Tsjaad van politieke en militaire betrokkenheid bij zijn interne aangelegenheden, leidend tot het aftreden van CAR's interim-president Michel Djotodia in 2014. Het feit dat de meeste van de AU-troepen uit Tsjaad komen compliceert de relatie en de grenssamenwerking verder.
Niger
Niger deelt een 743.16-mijllange grens ten westen van Tsjaad. Niger grenst ook aan het Tsjaadmeer. Deze twee landen hebben gedurende lange tijd een hartelijke relatie gehad. De twee landen hebben vergelijkbare geografische kenmerken, politieke ontwikkeling, economische ongelijkheid en uitdagingen. In het verleden verwees Libië's Muammar Ghaddafi naar Niger's Toeareg en Chad's Toubou-groepen als etnische groeperingen van Libië. Gaddafi wilde een Centraal-Afrikaans islamitisch land vestigen. De meest recente gemeenschappelijke uitdaging, is de terroristische groep Boko Haram, die een basis heeft in Noord-Nigeria, maar vaak de poreuze grens met Niger overstijgt om toegang te krijgen tot Tsjaad. Kameroen, Tsjaad, Niger en Nigeria hebben onlangs een gezamenlijke militaire taskforce gevormd om de terreurgroep binnen hun respectieve grondgebieden te bestrijden, een initiatief dat vruchten blijft afwerpen.
Nigeria
Nigeria grenst ook aan Tsjaad in het westen, maar heeft een kleine grenslijn die 52.82-mijlen lang meet. Hoewel Nigeria en Tsjaad recent een hartelijke relatie hebben gehad, was dit niet altijd het geval. In 1983 ondernam Nigeria een economische bezuinigingsactie die leidde tot de verdrijving van veel buitenlandse werknemers. Onder de verdreven waren meer dan 30,000 Chadians. De meeste verdrevenen werkten in de olie-industrie. De twee hebben ook verschillende grensconflicten gehad, waaronder op het Tsjaadmeer. Deze acties verwoestten de relatie tussen beide, maar Nigeria hielp Tsjaad later stabiliteit bereiken door zijn economische en militaire invloed, zoals het beperken van de Libische expansie naar Tsjaad zonder directe betrokkenheid. De twee landen werden directe handelspartners en Nigeria bood ook duizenden banen aan Chadians. Momenteel werken de twee landen samen in de strijd tegen het islamitische fundamentalisme over hun grenzen heen.
Libië
Libië ligt ten noorden van Tsjaad. De twee hebben een gemeenschappelijke grens die 652.44-mijlen lang meet. Onmiddellijk na de onafhankelijkheid, Tsjaad, vooral het noordelijke deel, meer geassocieerd met Libië. De vriendschap verslechterde nadat Libië aanspraak maakte op de Aouzou-strook. De belangen van Gaddafi in Tsjaad leidden tot de Tsjadisch-Libische conflicten van de 1970's en 1980's voordat ze eindigden via internationale arbitrage in de vroege 1990s. De relatie tussen de twee landen bloeide op met handel en samenwerking op verschillende gebieden, zoals veiligheid. Na de dood van Gaddafi verslechterden de betrekkingen tussen Tsjaad en Libië doordat militanten die verschillende Libische gebieden en Tsjaad-rebellen nabij de grens overnamen, misbruik maakten van wetteloosheid in Libië. Op een keer sloot Chad zijn Libische grens om te voorkomen dat Libische militanten en wapens in Tsjaad infiltreren. Tsjaad beschuldigde Libië ook van het herbergen van Tsjadische rebellen. Deze rand blijft volatiel. Libische militanten trekken over naar Tsjaad om te trainen. Tsjaad rebellen kruisen ook om te trainen in Libië. Autoriteiten in beide landen ontkennen elkaars beschuldigingen.
Soedan
Sudan ligt ten oosten van Tsjaad en de twee delen een 871.78-mijl lange grens. De twee landen hadden, zelfs vóór de onafhankelijkheid, sterke sociale en religieuze banden. Zelfs als hun regeringen het oneens waren, behielden de mensen de banden. In de 1960s liet Sudan Tsadische FROLINAT-rebellen toe om te trainen en te organiseren in Soedan. De gemeenschappelijke angst voor Kadhafi heeft de relaties tussen Soedan en Tsjaad tijdelijk verbeterd. Al snel verslechterde de relatie toen Tsjaad de Sudanese Volksbevrijdingsbeweging (SPLM) steunde die een oorlog voerde tegen Omar Al Bashir. Deze ondersteuning eindigde in 1991 toen een ander regime Tsjaad overnam. De relatie verslechterde in 2005 vanwege de regio Darfur. Het conflict in Darfur en de burgeroorlog in Tsjaad zorgden voor een gespannen relatie tussen deze twee buren. Elk land beschuldigde de ander van het steunen van rebellen op hun grondgebied. In 2006 beëindigden de twee landen diplomatieke relaties die later in het jaar normaliseerden maar officieel werden hervat in 2008. Diplomatieke relaties eindigden weer hetzelfde jaar en hervatten in 2010 nadat beide partijen afspraken hadden gemaakt over gezamenlijke grensbewakingspatrouilles en rebellen uit hun territorium hebben uitgeroeid.
Algemene situatie met buren
Als een geheel door land omgeven land, en met ontwikkelingsuitdagingen, heeft Tsjaad een hartelijke relatie met zijn buren nodig. Helaas blijven geopolitieke en interne problemen deze relaties hinderen. Deze situatie bracht Tsjaad ertoe een sterk leger te behouden ten koste van de economische ontwikkeling en welvaart van zijn bevolking, waardoor een arm land te veel werd om een land te behouden dat in staat was het land veilig te houden. Tsjaad heeft zijn grondgebied en natuurlijke hulpbronnen zoals grind, goud, kalksteen, aardolie, bouwland en meer moeten beschermen tegen interne en externe rebellen en militanten. Sinds de onafhankelijkheid bevond Chad zich in een krappe positie om internationale betrekkingen te moeten manoeuvreren met verschillende regimes met verschillende kenmerken. Deze positie leidde ertoe dat landen vrienden of vijanden waren, afhankelijk van het regime en de strategische belangen.
