Zambia is een meerpartijige representatieve democratie waarvan het staatshoofd de president is. De grondwet vastgelegd in 1991 dient als kader voor het politieke systeem in Zambia. Zambia werd onafhankelijk in 1964, waarna het een republiek werd onder de 1964-grondwet. Onder leiding van Kenneth Kaunda (1964-1991) werd Zambia een eenpartijstaat na de introductie van de 1973-grondwet. Spanningen en verzet tegen het partijmonopolie van de United National Independence Party leidden echter tot de herinvoering van meerpartijenpolitiek in 1991 en markeerden het einde van de regering van Kaunda.
verkiezingen
Onder het meerpartijenstelsel werden de eerste verkiezingen gehouden in oktober 31, 1991. Alle volwassenen boven de leeftijd van 18 kunnen stemmen. Posities waarvoor de openbare stem bestaat uit de president en 150-leden van de nationale assemblee, elk verkozen voor een termijn van vijf jaar. Algemene verkiezingen vinden om de vijf jaar plaats met tussentijdse verkiezingen op 90-dagen als een president in functie sterft. Verkozen functionarissen dienen voor een maximum van twee termijnen van vijf jaar. Het first-past-the-post systeem bepaalt de winnaars van een verkiezing. Constitutionele wijzigingen in 2015 kunnen een twe ronden stemsysteem introduceren voor de presidentsverkiezingen. De verkiezingscommissie van Zambia houdt toezicht op en beheert de verkiezingen in Zambia. De president kan de nationale vergadering ontbinden en oproepen tot verkiezingen.
Uitvoerend
De president is het staatshoofd, de opperbevelhebber van de strijdkrachten en het hoofd van de uitvoerende macht. De grondwet geeft de president directe macht om zijn macht uit te oefenen via de kantoren onder hem. De president, de vice-president en het kabinet vormen de uitvoerende macht. De president kiest de vice-president en kabinetsleden van gekozen functionarissen. De rol van het kabinet en de vice-president is om de president te adviseren over het beleid. Kabinetsleden (ministers en hun plaatsvervangers) zijn verantwoording verschuldigd aan de nationale vergadering. Met advies van de Judicial Service Commission benoemt de president de hoogste rechters en hoge rechters. President Edgar Chagwa Lungu is het huidige staatshoofd in Zambia.
Rechterlijke macht
De Zambiaanse rechterlijke macht bestaat onafhankelijk van de uitvoerende en wetgevende macht. De hoofdrechter, benoemd door de president, is het hoofd van de rechterlijke macht. Het rechtssysteem in Zambia is verdeeld in verschillende rechtbanken waarvan het hoogste het Supreme Court is, vervolgens het hooggerechtshof, magistrate courts, lokale rechtbanken en de industriële rechtbank. Via de rechtbanken en commissies binnen het gerechtelijk apparaat interpreteert de rechterlijke macht de wet en beslecht hij juridische geschillen. De rechterlijke macht maakt voornamelijk gebruik van het Engelse common law-systeem en neemt enkele Zambiaanse acts op. Compatibele, gebruikelijke wetten zijn ook opgenomen in het rechtssysteem in het land.
wetgevende macht
De wetgevende macht bestaat uit de president en de nationale vergadering. Zambia heeft een eenkamerstelsel nationale vergadering van 158-leden, waarvan acht de president nomineert, terwijl de burgers 150 kiezen voor een termijn van vijf jaar. Leden van de nationale vergadering kiezen de spreker. De wetgever stelt nationale wetten op en geeft deze door in de vorm van facturen. Wil een wetwet worden, dan moet de president het goedkeuren en ondertekenen.
