De Organisatie voor Islamitische Samenwerking (OIC) is opgericht in 1969 en heeft 57-landen die lid zijn en die vanaf 1.6 meer dan 2008 miljard mensen vertegenwoordigen. De OIC identificeert zichzelf als "de collectieve stem van de moslimwereld", waarvan het hoofddoel is de belangen van de moslimwereld te beschermen en te behouden in de geest van het bevorderen van vrede en harmonie op internationaal niveau. De OIC heeft permanente delegaties naar de Europese Unie en de Verenigde Naties en heeft drie officiële talen die Engels, Arabisch en Frans zijn.
Wat is de organisatie van islamitische samenwerking?
Geschiedenis
Het idee van een moslimgemeenschap gaat terug tot de 19-eeuw, toen verschillende moslims ernaar streefden oemmah (gemeenschap) te vormen om hun gemeenschappelijke economische, sociale en politieke belangen te dienen. Na de ondergang van het kalifaat en het Ottomaanse rijk na de Eerste Wereldoorlog, werd een vacuüm achtergelaten voor een pan-islamitische instelling. De oprichting van de Organisatie van de Islamitische Conferentie werd ingegeven door de al-Aqsa-brand in 1972 voordat de naam veranderde in Organisatie van Islamitische Samenwerking. In september kwamen 25th, 1969, de leiders van islamitische staten bijeen in Rabat, Marokko om de OIC te vormen.
De doelen van de organisatie
Volgens het handvest van de organisatie, is het primaire doel van OIC het behouden van de sociale en economische waarden van de islam. De organisatie streeft ook naar het bevorderen van de solidariteit tussen de lidstaten, om de samenwerking op cultureel, wetenschappelijk, politiek, sociaal en economisch gebied te vergroten. Het embleem van de OIC bestaat uit drie hoofdelementen die de visie van de organisatie weerspiegelen zoals opgenomen in het nieuwe handvest. De drie elementen omvatten de Crescent, de Globe en de Kaaba. In augustus 5th, 1990, heeft ongeveer 45 van de ministers van Buitenlandse Zaken van de organisatie de Caïro-verklaring over mensenrechten in de islam geratificeerd, die moest dienen als gids voor de lidstaten over kwesties van mensenrechten en hun relatie tot de koran en sharia. De Organisatie voor Islamitische Samenwerking heeft in juni een officiële herziening van het handvest van 2008 doorgevoerd. Het herziene handvest bevorderde fundamentele vrijheden, goed bestuur en mensenrechten in alle OIC-lidstaten. Het herziene handvest bevatte geen enkele verwijzing naar de Cairo-verklaring over mensenrechten in de islam. De OIC koos er echter voor om samen met de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens in het herziene handvest het internationale recht te onderschrijven.
De nieuwe naam en vluchtelingen van de organisatie
Tijdens de 38th-bijeenkomst van de Raad van ministers van Buitenlandse Zaken (CFM), die plaatsvond op juni 28th, 2011 in Astana, Kazachstan, veranderde OIC zijn naam in de Organisatie voor Islamitische Samenwerking van de Organisatie van de Islamitische Conferentie. De organisatie heeft ook haar logo gewijzigd. UNHCR schat dat tegen het einde van 18 ongeveer 2010 miljoen vluchtelingen door OIC-landen werden gehost. De OIC-lidstaten hebben sindsdien vluchtelingen uit verschillende conflictgebieden ondergebracht, waaronder de huidige opstand in Syrië. De OIC richtte zich tot dergelijke zaken tijdens de conferentie "Vluchtelingen in de moslimwereld" die in mei 2012 plaatsvond in Ashgabat, Turkmenistan.
De lidstaten van de organisatie
De OIC bestaat uit 57-leden. 56 van zijn lidstaten is echter ook lid van de Verenigde Naties. Een groot aantal van de lidstaten, met name die in West-Afrika, behoren niet noodzakelijk tot de moslim-meerderheidlanden, ondanks het feit dat ze grote aantallen moslims hebben. Verschillende landen, zoals Rusland en Thailand, die een aanzienlijke moslimpopulatie hebben, zijn waarnemende staten, terwijl sommige landen, zoals Ethiopië en India, geen lid zijn. Afrika heeft het hoogste aantal lidstaten in de OIC met ongeveer 27-landen. Azië staat op de tweede plaats met 25-lidstaten, gevolgd door Europa met drie lidstaten en Zuid-Amerika met twee lidstaten.
Wat is de organisatie van islamitische samenwerking?
Landnaam van lid | Jaar lid |
---|---|
Afghanistan | 1969 |
Albanië | 1992 |
Algerije | 1969 |
Azerbeidzjan | 1991 |
Bahrein | 1970 |
Bangladesh | 1974 |
Benin | 1982 |
Brunei | 1984 |
Burkina Faso | 1975 |
Kameroen | 1975 |
Tsjaad | 1969 |
Comoren | 1976 |
Djibouti | 1978 |
Egypte | 1969 |
Gabon | 1974 |
Guinea | 1969 |
Guinee-Bissau | 1974 |
Guyana | 1998 |
Indonesië | 1969 |
Iran | 1969 |
Irak | 1976 |
Ivoorkust | 2001 |
Jordanië | 1969 |
Kazachstan | 1995 |
Koeweit | 1969 |
Kirgizië | 1992 |
Libanon | 1969 |
Libië | 1969 |
Maleisië | 1969 |
Maldiven | 1976 |
Mali | 1969 |
Mauritanië | 1969 |
Marokko | 1969 |
Mozambique | 1992 |
Niger | 1969 |
Nigeria | 1986 |
Oman | 1970 |
Pakistan | 1969 |
Palestina | 1969 |
Katar | 1970 |
Saudi-Arabië | 1969 |
Senegal | 1969 |
Sierra Leone | 1972 |
Somalië | 1969 |
Soedan | 1969 |
Suriname | 1996 |
Syrië | 1970 |
Tadzjikistan | 1992 |
Gambia | 1974 |
Gaan | 1997 |
Tunesië | 1969 |
Turkije | 1969 |
Turkmenistan | 1992 |
Uganada | 1974 |
Verenigde Arabische Emiraten | 1971 |
Oezbekistan | 1995 |
Jemen | 1969 |