Slow lorises zijn een groep primaten van het geslacht Nycticebus. Deze dieren zijn te vinden in delen van Zuidoost-Azië, het Indiase subcontinent en Indochina. Deze dieren zijn nachtdieren en boombewoners en hebben over het algemeen een omnivoor dieet. De langzame lofzangen van de wereld worden geconfronteerd met een aanzienlijke bedreiging voor hun bestaan als gevolg van willekeurige jacht, het vangen van zuigelingen voor de illegale handel in huisdieren en de vernietiging van leefgebieden.
8. Bangka Slow Loris
De Bangka slow loris (Nycticebus bancanus) woont in het zuidwestelijke Borneese eiland Bangka. Het dier wordt geïdentificeerd door zijn karmozijnrood gekleurde vacht op de rug en lichtgekleurde functies op het gezicht. Deze soort van langzame lori's is boom- en nachtelijk van aard. Het is een alleseter die zich voedt met insecten, nectar, fruit, boomgom, enz. De Bangka slow loris heeft een giftige beet. Het is geclassificeerd als "Kwetsbaar" door de IUCN omdat illegaal jagen en habitatverlies het voortbestaan van de soort bedreigt.
7. Bengalen Slow Loris
De Nycticebus bengalensis of de Bengaalse langzame lori is een langzame lori-soort die oorspronkelijk is voor Indochina en het Indiase subcontinent. Het dier leeft zowel in loof- als wintergroene boshabitats binnen zijn bereik. Deze soort heeft het meest uitgebreide bereik van alle langzame loris soorten. Het heeft ook de grootste afmeting. De lengte van de Bengaalse langzame lori varieert tussen 26 en 38 cm van kop tot staart. De chemische samenstelling van het toxine afgescheiden door deze langzame lori-soort is anders dan die van de andere soort. Het dieet van de Bengaalse langzame lori bestaat uit fruit, insecten, slakken, boomsap en kauwgom, enz. Het is nachtelijk en boombewonend van aard. De soort is geclassificeerd als "Kwetsbaar" op de Rode Lijst van IUCN. Het is lokaal uitgestorven in verschillende regio's. Stroperij en illegale houtkap in zijn habitat hebben de populatie van deze soort ernstig verminderd.
6. Bornean Slow Loris
Danycticebus borneanus of de Bornean slow loris is inheems in Borneo, Indonesië. De donkere, contrasterende gelaatstrekken en unieke markeringen op het gezicht helpen om dit soort langzame lori's te onderscheiden. De eetgewoonte van deze soort is vergelijkbaar met die van de andere hierboven genoemde. Het heeft ook een giftige beet en is nachtelijk en boombewonend van aard. De soort is ook geclassificeerd als "Kwetsbaar", omdat deze al tientallen jaren te lijden heeft onder de schadelijke effecten van de illegale handel in wilde dieren en het verlies van leefgebied aan hun populatie.
5. Sunda Slow Loris
Ook bekend als de grotere langzame lori's, de Sunda langzame lori (Nycticebus coucang) is inheems in de bossen van Indonesië, Maleisië, Singapore en Thailand. Deze soort van trage lori's geeft de voorkeur aan groenblijvende wouden binnen zijn bereik. Het voedt zich met sap, nectar, geleedpotigen, enz. De lengte van de soort varieert van 27 tot 38 meter van kop tot staart. Het is over het algemeen solitair van aard en heeft een zeer lage metabolische snelheid. De soort lijdt aan habitatverlies en wordt daarom door de IUCN als een "kwetsbare" soort geëtiketteerd.
4. Javan Slow Loris
De Javaanse langzame lori's (Nycticebus javanicus) is inheems in het eiland Java, Indonesië, waar het primaire en secundaire boshabitats bewoont. De soort onderscheidt zich door de aanwezigheid van een wit ruitpatroon op zijn voorhoofd. Het dier meet ongeveer 293 mm van kop tot staart. De Javaanse langzame lori is ook een alleseter en voedt zich met eieren, hagedissen, fruit, boomgom, enz. Het is meestal een eenzaam schepsel maar woont af en toe in kleine groepen. Het is de meest bedreigde soort van trage lori's en staat ook vermeld in de 2010-lijst van 'De Wereld 25 meest bedreigde primaten'. Ondanks beschermende maatregelen worden de Javaanse langzame lori's nog steeds gepocheerd voor traditionele medicijnen en gevangen voor het exotische huisdier Het is dus door de IUCN geclassificeerd als een "kritisch bedreigde" soort.
3. Kayan River Slow Loris
De Kayan River slow loris (Nycticebus kayan), genoemd naar de Kayan-rivier die door het leefgebied van de soort stroomt, is inheems in het eiland Borneo in Indonesië. Het patroon van strepen van de gezichtsmarkeringen en de sterk contrasterende zwart-witte kenmerken van het gezicht helpen om de Kayan River slow loris te onderscheiden van andere langzame lori's. De langzame lori heeft een eetgewoonte vergelijkbaar met de hierboven genoemde soort. Habitatverlies en illegale handel in wilde dieren bedreigen de langzame lorispopulaties van de Kayan-rivier. Het is een "kwetsbare" soort volgens de IUCN.
2. Filippijnse Slow-lis
De Filippijnse langzame lori's (Nycticebus menagensis) wordt gevonden in de Sulu-archipel, Filippijnen en Borneo, Indonesië. Het is een van de kleinste soorten langzame lori's en weegt alleen 265 tot 300 kg. De lichtrode tot gouden vacht van de lori onderscheidt het gemakkelijk van de rest van de langzame loris soorten. Dit boombewonende en nachtelijke schepsel is moeilijk te vinden. Hoewel het omnivoor van aard is, wordt aangenomen dat het meer geneigd is tot een insectenetend dieet. IUCN bestempelt de Filippijnse langzame lori's als een "kwetsbare" soort.
1. Pygmy Slow Loris
De pygmy slow loris (Nycticebus pygmaeus) woont in bossen ten oosten van de Mekong rivier. Het bereik van de soort beslaat delen van China, Vietnam, Cambodja en Laos. De pygmee-langzame lori leeft in een breed scala van gewoonten zoals groenblijvende, semi-groenblijvende en tropische droge bossen. Deze langzame lori's leven het liefst in groepen met een paar nakomelingen. De lengte van de dieren varieert van 19 tot 23 cm. De staart is erg kort. Het dieet van de soort omvat insecten, nectar, fruit, enz. Het dier wordt door de IUCN als "kwetsbaar" geclassificeerd omdat de populatie kwetsbaar is voor vernietiging van habitats, jagen en de illegale handel in huisdieren.
