De presidentiële verkiezingen van 2016 in de Verenigde Staten luidden een nieuw tijdperk in van mediaberichtgeving en mogelijk invloed op potentiële presidentskandidaten. Niet alleen bestreken de media de reguliere persconferenties en toespraken, maar ook de vroegere en huidige sociale media-berichten van de kandidaten. Dit fenomeen van invloed van de media op het politieke proces is gekend en bestudeerd sinds het 1960 presidentieel debat tussen Richard Nixon en John F. Kennedy.
Sommigen beweren dat dit tijdperk van sociale media in de politiek al eerder was begonnen met president Barack Obama met behulp van sociale platforms om zijn boodschappen over te brengen. Het was de verkiezing van 2016 die de verslaggeving van de media over verkiezingen voor altijd zal veranderen. De media worden in deze context gedefinieerd als print (zoals kranten of tijdschriften), nieuwsbrieven voor televisie en radio, foto's en zelfs 'nieuwe' media zoals Twitter en andere sociale platforms. In dit artikel wordt onderzocht hoe de media een verkiezingsresultaat kunnen beïnvloeden door middel van berichtgeving / niet-dekking, bias en sociale media, en kunnen we de implicaties van deze processen op het politieke proces onderzoeken.
Dekking / Non-dekking
De nieuwsmedia beslissen wat in hun programmering moet worden besproken en welke agenda of spreekpunten hierin moeten worden opgenomen - dit is een onmiskenbaar feit. Een presidentskandidaat zoals Bernie Sanders zou gemakkelijk kunnen beweren dat zijn niet succesvolle verkiezingscampagne te wijten was aan het gebrek aan mainstream berichtgeving in de media. Vergeleken met Hillary Clinton en Donald Trump die presidentskandidaten werden voor hun respectieve partijen, was de berichtgeving in de media over Bernie Sanders ernstig afwezig. Deze bewering werd enigszins bevestigd in een onderzoek van de universiteit van Harvard waarin ze ontdekten dat de Republikeinse kandidaten Donald Trump, Jeb Bush, Ted Cruz, Marco Rubio en Ben Carson meer mainstream media-aandacht ontvingen dan Sanders in de 2015 tot aan de nominatie. Ook ontving Hillary Clinton (directe competitie van Sanders) drie keer meer dekking dan Sanders in dezelfde periode. Hoewel Sanders 'dekking tijdens de debatten aanzienlijk toenam, was de toon van rapporten over Sanders aan het einde van 2015 overwegend negatief.
Sanders zelf beweerde dat de waarden en principes van bedrijfsmedia winstgericht zijn in plaats van een onpartijdige waarnemer van het politieke proces in de Verenigde Staten. Daarentegen werden Donald Trump en Hillary Clinton altijd gezien als de twee tophonden van hun respectieve partijen ruim voordat de genomineerden werden aangekondigd, en hun dekking was aanzienlijk hoger dan die van andere kandidaten van beide partijen. Een interessante observatie is het feit dat elke reguliere berichtgeving in de media, goed of slecht, van invloed kan zijn op een verkiezingsresultaat.
Media Bias
Media bias kan moeilijk zijn om te bepalen en te observeren onder de scriptpresentatie en het glanzende uiterlijk van een nieuwsprogramma. Journalisten lijken misschien onbevooroordeelde waarnemers, maar ze worden vaak verteld wat en wanneer ze over een bepaald onderwerp moeten rapporteren. Een voorbeeld van een nieuwsorganisatie die routinematig wordt beschuldigd van bias is Fox News. De media als geheel zijn verschoven naar een model van analyse en opinie in plaats van rechtstreeks nieuws, dat nu gemakkelijk kan worden gevonden met een zoekopdracht op internet. Hypothetisch gezien, als de eigenaar van een media-organisatie financiële belangen heeft in een bepaald bedrijf of bedrijf, zal er hoogstwaarschijnlijk geen negatieve berichtgeving over dat bedrijf zijn.
In een andere studie van de universiteit van Harvard werd de algemene berichtgeving in de media over de eerste 100-dagen van president Trump onderzocht. Fox News had beduidend meer positieve dekking dan negatieve dekking (52% negatieve dekking in vergelijking met 80% negatieve dekking door andere netwerken). Dit soort vooringenomenheid heeft de macht om politieke overtuigingen te beïnvloeden en, nog belangrijker, de kracht om de mening van mensen te veranderen wanneer ze het stemhokje betreden. In andere academische studies van de media, zijn Fox News-kijkers gevonden om regelrechte leugens te geloven, zoals het feit dat Saddam Hoessein betrokken was bij 9 / 11. Men kan ook de ongelofelijk lage goedkeuring van president Trump koppelen aan de constante negatieve berichtgeving in de media van andere netwerken dan Fox.
Social Media
Verkiezingskandidaten hebben nu de macht om hun boodschap te beheersen via sociale media, voorbijgaand aan de poortwachters van de traditionele pers. Het gebruik van platforms zoals Twitter stelt een persoon in staat om zijn spreekpunten en agenda te behouden zonder door de nieuwsmedia uit de context te worden gehaald. In de aanloop naar elke moderne verkiezing zijn online betrokkenheid en media steeds belangrijker en invloedrijker geworden. Neem een blik op een belangrijke nieuwsuitzending vandaag en het is bijna een garantie dat een post op sociale media (negatief of positief) een deel van de presentatie zal zijn. Pew Research Center voerde een 2016-studie uit waaruit bleek dat 62% van de volwassenen in de Verenigde Staten het grootste deel van hun nieuws haalt van sociale media. Dit is niet alleen zorgelijk vanwege het gebrek aan diversiteit binnen het Facebook-nieuwsfeedalgoritme, maar vanwege dit algoritme zal de persoon gewoonlijk informatie ontvangen die in overeenstemming is met zijn huidige politieke overtuigingen. Dit proces staat bekend als een echokamer en zal dienen om meningen te versterken in plaats van nieuwe informatie of alternatieve methoden of ideeën aan te bieden.
Gevolgen
De gevolgen van media-invloed op toekomstige verkiezingen zijn zeer duister en onbekend vanwege de opkomst en de alomtegenwoordigheid van sociale media als een rapportage- en communicatiemiddel. Met deze online platforms kunnen consumenten dagelijks 24-uren per dag ontvangen, wat heeft geleid tot meer opinie- en commentaargerelateerde nieuwsindustrie. Het feit dat een kandidaat voor een kantoor rechtstreeks met zijn basis kan communiceren zonder het huis te verlaten en een theatrale persconferentie te creëren, is een enorme verschuiving van traditionele mediapraktijken en -routines.
Traditionele berichtgeving in de media blijft een cruciaal hulpmiddel voor informatie, maar vanwege vooringenomenheid / niet-dekking, en sociale media, kunnen deze instellingen onder andere een steeds minder belangrijke rol spelen bij toekomstige verkiezingen.
