De Minhocao is een mythisch wezen waarvan wordt aangenomen dat het in de oerwouden van Zuid-Amerika woont. Ondanks dat het onderwerp is van vele legendes in Zuid-Amerika, blijft de Minhocao een mythe omdat er geen vastgelegde waarneming van het schepsel is gemaakt. Er wordt gezegd dat de worm enorm is, naar schatting tussen 75 en 150 meter lang. Er wordt ook beweerd dat de Minhocao angstaanjagend is, met een grote kop met grote tentakelachtige uitsteeksels en een grote mond met een snuit die lijkt op die van een varken. Grote terrestrische dieren zoals vee worden gezegd dat het het primaire dieet van de Minhocao is, waarbij de worm zijn prooi vangt door plotseling van onder de oppervlakte aan te vallen.
Habitat
Er wordt beweerd dat de worm zich door holt onder het aardoppervlak begeeft en immense loopgraven achterlaat. Huizen en bruggen over de loopgraven achtergelaten door de Minhocao zijn naar verluidt in te storten, terwijl rivieren zijn gezegd dat hun natuurlijke loop te verleggen als gevolg van worm de burrowing. Lokale geruchten beweren dat deze holen soms tijdens het regenseizoen overstromen en ondergrondse rivieren vormen. Omdat de loopgraven voornamelijk tijdens het regenseizoen gevormd worden, wordt aangenomen dat de Minhocao meestal het meest actief is tijdens het natte seizoen. Afgezien van zijn ondergrondse leefgebied, wordt verondersteld dat de Minhocao ook een waterleven leidt, dat zich in grote waterlichamen bevindt.
Uitleg
Een veel voorkomende uitleg die probeert het monster te ontrafelen beweert dat de waarnemingen van de Minhocao die zijn van een soort grote caeciliaan. Caecilians zijn vreemde amfibieën wier uiterlijk sterk lijkt op die van de mythische worm, met langwerpige lichamen en kleine sensorische organen op hun hoofd. Net als de Minhocao leiden caecilians ondergrondse levens en zijn ze ook te vinden in aquatische omgevingen. Hoewel het gemakkelijk is om te concluderen dat de Minhocao in feite een grote caeciliaan is, zoals de amfibie ook wordt aangetroffen in grote populaties in Zuid-Amerikaanse bossen waar waarnemingen van de Minhocao zijn gedaan, verschillen de twee opmerkelijk in grootte. De amfibieën sluiten niet eens de omvang van de mythische worm af, omdat ze slechts een maximale lengte bereiken van enkele centimeters, vrij klein in vergelijking met de meer dan 100 voeten van de Minhocao. Een andere controversiële theorie zegt dat de Minhocao een afstammeling kan zijn van de uitgestorven Titanoboa. Titanoboa was een prehistorische slang die ongeveer 60 miljoen jaar geleden in Zuid-Amerika leefde. De oude slang was ongeveer 50 voeten lang en 2,500 pond in gewicht, waardoor het de grootste slang ooit is om te leven. De theorie wordt echter door de meeste experts verworpen zoals de Titanoboa leefde tijdens het Paleoceen-tijdperk en is uitgestorven voor miljoenen jaren, met het uitsterven zelfs vóór de komst van mensen in Zuid-Amerika.
Nalatenschap
De stad Sao Paulo, Brazilië, is de thuisbasis van een 2.2-mijl lang verhoogde snelweg bekend als de "Minhocao." De snelweg, die werd geopend in 1969, was een van de eerste verhoogde snelwegen die in Brazilië moesten worden gebouwd en was in die tijd, het grootste bouwproject ooit van het land. Oorspronkelijk bekend als de "Elevado Presidente Costa e Silva" ter ere van een prominente leider in de militaire dictatuur van Brazilië, werd de snelweg hernoemd in 2016. De snelweg krijgt zijn "Minhocao" naam na de mythische onderaardse worm, omdat de hoogte boven de stad lijkt op de gigantische worm die uit de aarde oprijst.
