Kritisch Bedreigde Kikkers Van Madagascar

Alle inheemse amfibieën van Madagascar zijn kikkers, en vrijwel al die kikkers zijn alleen endemisch voor het eiland. We kijken naar de meest bedreigde van de kikkersoort Madagaskar. De gouden mantilla vertoont een strikte lokaliteit, en de populatie is klein dat de soort misschien wel de meest bedreigde kikkersoort in het land is. Williams 'Boophis Frog wordt ook bedreigd, voornamelijk omdat het een soort localiteit vertoont in de berg Tsiafajavona. Een andere met uitsterven bedreigde kikker is de Rainbow Burrowing Frog die overdreven wordt geëxploiteerd voor de internationale handel in huisdieren en Cowan's Mantella, een terrestrische kikkersoort die voorkomt op hoogten van 900 meter boven zeeniveau.

Williams 'Boophis Frog (Boophis williamsi)

Williams 'Boophis Frog is een soort uit de Mantellidae-familie. De kikker is endemisch voor Madagaskar. De Boophis williamsi heeft een bruine achtergrond met oranje markeringen en de ventrale delen zijn vies wit. De dorsale huid is glad en heeft grote knobbeltjes aan de achterkant. Mannen hebben onderscheidende lichte huwelijkspads. De kikker leeft het liefst in de tropische of subtropische vochtige bergbossen, graslanden op grote hoogte, zwaar vervallen voormalige bossen en langs rivieren. De soort presenteert zich als een soort plaats die te vinden is op de berg Tsiafajavona in Ambohimirandrana op 2,100 meters boven de zeespiegel, evenals in Tsimiaramianadahy. Habitatverlies door brand, illegale houtkap, overbegrazing, het ruimen van land voor landbouw en de gevolgen van vervuiling en verzuiling langs de broedpaden bedreigen deze soort. De Madagascar Conservation Organisation Association heeft het Ankarana-massiefreservaat opgericht, samen met de samenwerking tussen lokale gemeenschappen om de habitats van deze soort te beschermen. Illegale houtkap is verboden en er zijn tal van herbebossingsinspanningen om de verloren habitats te herstellen.

Gouden Mantella (Mantella aurantiaca)

De gouden mantilla is een kleine kikker die endemisch is voor Madagaskar. De soort heeft een uiterst beperkte geografische verspreiding, die alleen bekend is van de drie gebieden Andromena Forests, Moramanga en Torotorofotsy Wetlands. De soort is een hooglandensoort die leeft in hoogtes van rond 900 meter boven de zeespiegel. De kikker geeft de voorkeur aan vochtige, vochtige en gematigde klimaten. De Gouden Mantella heeft een uniforme gele, oranje of rode achtergrond. Het is een kleine soort die rond 20 tot 26 millimeter meet. De binnenste benen hebben rode knipperstrepen. Het heeft een klein maar zichtbaar timpaan. De eieren komen binnen twee tot zes dagen uit, en de kikkervisjes kronkelen zich naar een waterbron. Metamorfose vindt zes tot acht weken later plaats. De kikkervisjes zijn planteneters die zich voeden met afval en algen. Wanneer ze kikkervisjes worden, beginnen ze zich te voeden met insecten. Seksuele volwassenheid wordt bereikt in 12 tot 14 maanden. Verschillende menselijke activiteiten hebben geleid tot een afname van de soortpopulatie. Ontbossing, de introductie van roofzuchtige soorten, oververzameling door handelaren in huisdieren en menselijke aantasting bedreigen de kikker. Het land heeft grenzen gesteld aan de export van de kikker en de handel in huisdieren is aanzienlijk verminderd. De soort wordt onderhouden in de 35-dierentuinen. De soort is de meest bedreigde kikker in Madagaskar.

Cowan's Mantella (Mantella cowanii)

Cowan's Mantella is een kikkersoort in de Mantellidae-familie. De kikker is endemisch voor Madagaskar. Cowan's Mantella komt voor in hoogtebereiken van 1,000 tot 2,000 meter boven zeeniveau. Deze aardse soort leeft het liefst langs bosranden en in minuscule stroken vegetatie langs rivieren, savanne's in de savanne van het montagegebied en langs vochtige stenen muren. Tijdens het droge seizoen leeft het in ondergrondse holtes. Cowan's Mantella legt zijn eieren op de grond en larvale ontwikkeling vindt plaats in stromen. Volwassenen zijn ongeveer 22- tot 29-millimeters lengte van snuit tot ontluchting. De rug, het hoofd en de flanken zijn donker zwart. De buikzijde is zwart met cirkelvormige witachtig blauwe markeringen. Het proximale deel van de humerus en het femur zijn rood, die zich in kleine zijvlakken op de flanken uitstrekken. Er zijn enkele markeringen op de keel. Toenemende uitbuiting door internationale handelaren in huisdieren, het opruimen van land voor landbouw, houtwinning, drooglegging van wetlands, menselijke aantasting en bosbranden blijven deze soort bedreigen. De kikker wordt gevonden in het beschermde gebied van Fohisokina. Het behoud van het leefgebied van de kikker in het beschermde gebied zijn de aanzienlijke inspanningen voor natuurbehoud gericht op de soort.

Rainbow Burrowing Frog (Scaphiophryne gottlebei)

De Rainbow Burrowing Frog is een andere endemische kikkersoort die te vinden is in Madagaskar. De kikker is klein, afgerond en licht gedecoreerd met opvallende rode, witte, zwarte en groene patronen op de rug. De rug is glad en het buikgebied is ruw. De regenboog gravende kikker heeft een afgeronde snuit, grote ogen maar de tymoni zijn klein. Het heeft korte en robuuste ledematen met grote handen en achterbenen met zwemvliezen. De kikker is endemisch aan centraal Madagascar. De kikker leeft in de open, rotsachtige gebieden, droge bossen en in de vochtige vegetatie van canyons. Het is rupicolous en kan verticale wanden beklimmen in de smalle canyons. Het fokken wordt verondersteld in ondiepe, tijdelijke zwembaden te zijn. Internationale gezelschapshandelaren verzamelen deze soorten en creëren daarmee een aanzienlijke bedreiging. Zijn leefgebied loopt ook het risico van bosbranden, houtwinning, overbegrazing en saffiermijnbouw. De primaire instandhoudingsmaatregelen van de soort zijn in Parque Nacional de Islalo. Er is behoefte aan controle over de verzameling van de kikker door handelaren in huisdieren en ook aan het reguleren van de menselijke aantasting van de natuurlijke habitats van de kikker.

Bedreigingen voor de kikkers van Madagaskar

Madagaskar heeft veel kritisch bedreigde kikkers, dankzij de aanhoudende ontbossingsactiviteiten die door mensen worden uitgevoerd om land te creëren voor landbouw en menselijke nederzetting, en overbegrazing van gedomesticeerd vee in de bosvegetatie. Houtvuren hebben de bossen van Madagaskar ook niet gespaard, bedreigen de soorten en vernietigen hun natuurlijke habitat. Belangrijke instandhoudingsinspanningen in het land omvatten herbebossing om de verloren habitats te herstellen, zodat deze kikkers een thuis kunnen hebben. Ook verhoogt het fokken van deze soorten in gevangenschap de overlevingskansen van de kikkervisjes. Madagaskar zou de illegale houtkap en menselijke aantasting moeten beheersen, omdat dit de belangrijkste bedreigingen zijn die de met uitsterven bedreigde soorten tot uitsterving kunnen drijven.

Kritisch bedreigde kikkers van Madagascar