Welke Landen Delen Het Eiland Nieuw-Guinea?

Auteur: | Laatst Bijgewerkt:

Waar is Nieuw-Guinea?

Nieuw-Guinea is een eiland van de Maleisische archipel en heeft een oppervlakte van 303,381 vierkante mijlen. Het eiland, gelegen in de zuidwestelijke Stille Oceaan, is het op één na grootste eiland ter wereld en het grootste op het zuidelijk halfrond. Met het menselijk beroep dateert van 40,000-jaren, heeft Nieuw-Guinea een breed scala aan culturele en taalkundige verscheidenheid. Over 1,000-talen, gecategoriseerd als Austronesian en Papuan, worden op het eiland gesproken. Verschillende politieke groepen van Europa hebben het eiland bezet sinds de 16 eeuw, waaronder het Spaans, Portugees, Duits, Nederlands en Brits. Australië bezet ook het eiland na de Eerste Wereldoorlog. Momenteel wordt Nieuw-Guinea gedeeld door twee naties: Indonesië en Papoea-Nieuw-Guinea.

Politieke afdelingen van Nieuw-Guinea

West-Nieuw-Guinea

De westelijke helft van Nieuw-Guinea bevat provincies die tot Indonesië behoren. West-Nieuw-Guinea bestond eerst als territorium van Nederland en later als grondgebied van de VN. Indonesië nam in 1963 de controle over het gebied over de volgende pogingen om de invloed van de Nederlandse mogendheden weg te nemen. De president van Indonesië organiseerde een raad van oudsten die onder druk werd gezet om te stemmen voor de unie van West-Nieuw-Guinea met Indonesië. Papoea en West-Papoea zijn de twee provincies van West-Nieuw-Guinea. Steden in de regio zijn Manokwari en Jayapura. De regio heeft een oppervlakte van 162,371 vierkante mijl en heeft ongeveer 3.5 miljoen inwoners, zowel uit inheemse als uit immigrantengroepen. Inheemse stammen in de regio zijn de Dani, Manikom, Hatam, Asmat, Marind, Biak, Bauzi en Sawi. Andere groepen zijn Indonesiërs, Oostenrijks-Aziatische mensen, Maleisiërs en Malagasi. West-New Guineanen hebben verschillende jaren gevochten tegen de Indonesische heerschappij over het grondgebied en beweerden dat ze geen keus hadden in de 1963-wet van vrije keuze. Deze claim heeft geleid tot verschillende conflicten tussen West-New Guineans en de regering en heeft geleid tot opstanden. West-New Guineanen hebben gevallen gemeld van schendingen van de mensenrechten door de Indonesische regering. Sinds 2014 hebben internationale organisaties en organisaties de onafhankelijkheid van West Papua uit Indonesië ondersteund.

Papoea-Nieuw-Guinea

De oostelijke helft van Nieuw-Guinea behoort tot de natie Papoea-Nieuw-Guinea en vormt het vasteland van het land. De oostelijke helft van het eiland was voorheen bezet door de Duitsers, en later Australiërs na de Tweede Wereldoorlog. Papoea-Nieuw-Guinea werd onafhankelijk van Australië in 1975. Papoea-Nieuw-Guinea functioneert als een parlementaire representatieve democratie, met Koningin Elizabeth II die als het staatshoofd fungeert. Papoea-Nieuw-Guinea heeft meer dan 7 miljoen inwoners en wordt beschouwd als een van 's werelds meest cultureel diverse landen, met meer dan 800-talen die in het land worden gesproken. Papoea-Nieuw-Guinea is een van 's werelds minst ontwikkelde en meest landelijke landen, met slechts 18% van de bevolking in stedelijke gebieden. Het land is een ontwikkelende economie die grotendeels afhankelijk is van mijnbouw en natuurlijke hulpbronnen. De belangrijkste mineralen die in Papoea-Nieuw-Guinea worden gewonnen, zijn goud, zilver, nikkel en kobalt. De belangrijkste natuurlijke hulpbronnen zijn bosbouw, hoewel de exploitatie ervan heeft geleid tot een snelle achteruitgang van de bosbedekking. Papoea-Nieuw-Guinea heeft een overwegend ruig en bergachtig terrein, wat de bereikbaarheid en infrastructurele ontwikkeling bemoeilijkt.