Historische achtergrond en formatie
Het Warschaupact ontstond nadat de socialistische republiek Tsjecho-Slowakije steeds meer bang was geworden voor het versterken van de wapenrusting van West-Duitsland door zijn Westerse geallieerden en een pact wilde sluiten met mede-communistische Europese staten. Na het einde van de Tweede Wereldoorlog bevestigden de landen die onder de vlag van de Noord-Atlantische Verdragsorganisatie (NAVO) zouden worden gebracht niet hun instemming met de ondersteuning van Tsjechoslowakije, de Sovjet-Unie en andere socialistische republieken, dus in het jaar 1955 op de 14th van mei is het Warschaupact ontstaan. Dit pact werd ondertekend door de acht landen van Bulgarije, Tsjechoslowakije, Oost-Duitsland, Hongarije, Polen, Roemenië, de Sovjet-Unie en Albanië, en het pact stond bekend als het "Verdrag van vriendschap, samenwerking en wederzijdse bijstand".
Doelstellingen en prestaties
De basisdoelstellingen van de vorming van dit historische pact waren om de Sovjet-Unie het recht te geven haar troepen te stationeren in haar geallieerde 'satelliet'-landen. Het benadrukte ook zijn rol in het niet-inmengen in elkaars interne aangelegenheden, en dat het georganiseerd moest worden voor het maken van de collectieve beslissingen, en dat de meeste bepalingen van het pact werden beheerst door de Sovjet-Unie. Een hoofddoelstelling was dat ze de gebieden van de Fulda Gap naar de Rijn wilden veroveren om de NAVO-troepen te vernietigen door ze te verdelen, en de stad Frankfurt te veroveren om de Westerse troepen onder druk te zetten om hun claims in Duitsland in te leveren.
Uitdagingen en controverses
De Sovjetunie wilde het gebied van Centraal- en Oost-Europa als een geheel beschouwen, en zelfs tijdens het pact zag het land naar zijn eigen belangen, en niet naar de gemeenschappelijke belangen. De opkomende militaire macht van West-Duitsland en de invloed daarvan op het naburige Tsjechoslowakije was een grote uitdaging voor de Sovjet-Unie en daarom ontstond dit pact. Sommige buurlanden zoals Polen en Hongarije toonden ook ontevredenheid vanwege de aanwezigheid van Russische troepen in hun eigen land. De conflicten tussen en binnen het blok werden opgemerkt na het sluiten van dit pact, en de spanningen begonnen onder de naties te heersen, en de kwestie met betrekking tot het respectieve leiderschap kwam ook in het spel, aangezien het leiderschap van Warschau Pact grotendeels bestond uit Sovjet-Russen. Verschillende landen van het Warschaupact vielen samen medelid Tsjechoslowakije binnen in 1968 na de politieke hervormingsbeweging die bekend staat als de Praagse Lente. Albanië trok zich kort daarna terug uit het Warschaupact.
1991: verval van het Verdrag
Na het uiteenvallen van de Sovjetstaten en de macht van het land kwam ook een einde, hiermee werd gezien dat ook het Warschaupact zijn lot bereikte. Het einde van het Warschaupact kwam op de 31st van maart in het jaar 1991. Dit beëindigde een 36-jaar oude alliantie tussen de zeven Europese landen (Albanië was al meer dan twee decennia verdwenen, waardoor 7 van de originele 8 overblijft) die dit verdrag hadden ondertekend. De militaire troepen van de Sovjet-Unie werden teruggetrokken uit de buurlanden en deze keer zag een einde aan een van de machtigste militaire allianties in de geschiedenis van de mensheid.
Historische betekenis en erfenis
Het Warschaupact heeft ook een grote historische betekenis, aangezien de lidstaten beloofden elkaar in de meest ongunstige tijden te helpen. Het zorgde voor het uitvoeren van gezamenlijke militaire oefeningen, het trainen van de troepen van de collectieve landen, en hielp de Sovjetunie om een breder scala aan onderzoek uit te voeren om de verdediging te versterken en te concurreren met de productie van wapens door de rivaliserende Europese landen en de Verenigde Staten. Het pact hielp ook om de samenhang in het door Rusland gedomineerde Oostblok te behouden en diende als een betrouwbaar instrument om het beleid van de Sovjetunie in de Derde Wereld te bevorderen.
