Betekenis
Vogt is een Duits woord dat afkomstig is van hoogoud Duits en soms wordt geschreven als Voigt. Volgens het Heilige Roomse Rijk betekent het woord een pleitbezorger of een reeve. Over het algemeen is een Vogt een voogd die bescherming aanneemt, bijvoorbeeld een militaire bescherming of een wettelijke bescherming in een bepaald gebied of een regio. De territoriale verantwoordelijkheid van een Vogt staat bekend als een Vogtei. Een Vogt was een opperheer in de tijd van het Heilige Romeinse Rijk.
Vogt Volgens het Frankische rijk
Volgens het Frankische rijk was het kantoor van een Vogt gerechtigd of gehouden door de meest vooraanstaande mensen, formeel de edelen en prins, hoewel de mensen die deze functie houden het altijd hebben uitgebuit. Het hele concept van de Vogt is in eerste instantie een oud Duits idee dat bekend staat als de munt of gewoon de voogd. De munt had verantwoordelijkheden, waaronder fysieke verdediging en de juridische verdediging en vertegenwoordiging; dit is waar er een nauwe relatie is tussen belangenbehartiging en de Vogt. Tijdens de kerkelijke tijd werd de Vogt aangesteld om officiële territoriale hoogwaardigheidsbekleders te vertegenwoordigen, waaronder de bisschoppen en abten die de raden waren van individuele instellingen over niet-geestelijke zaken. Daarom, wat betreft institutionele defensie, vertegenwoordigde de Vogt de mindere van de wreedheid van de lokale graven en vervulde daarmee hun doel.
Het Heilige Romeinse Rijk
De Duitsers koloniseerden en regeerden over het Heilige Roomse Rijk, daarom was de Vogt erg belangrijk. In die tijd vertegenwoordigde het woord Vogt twee kantoren, de keizer Vogt en de kerk Vogt. De term werd ook tijdens het seizoen gebruikt om diegenen te beschrijven die hoge posities bekleden, bijvoorbeeld de territoriale machthebbers.
Kerk Vogt
De functie van Vogt werd beschouwd als een verworven adel. Dus de drie armen die voor de klus worstelden stonden voor de deur, de kerk, territoriale aristocratie en de centrale monarchie vormden de strijd in drie richtingen voor de kracht van een Vogt. De functie van Vogt in de kerk ontwikkelde zich tot een belangrijke positie waarvan het evolueerde tot een erfelijke baan vanwege zijn nobele voordelen. Later namen degenen die de functie van Vogt bekleedden uiteindelijk de zaken op zich en gebruikten ze de macht voor hun gewin. De meeste kerken hebben de kerk bezittingen en landgoederen voor zichzelf gemaakt.
Imperial Vogt
Een keizerlijke Vogt was een vertegenwoordiger van de koning die koninklijke juridische functies vervulde, waaronder administratie en het vellen van oordeel over koninklijke eigendommen of een koninklijke abdij. De keizer Vogt woonde in de prachtige stad, maar toen de steden weer onafhankelijk werden, werd de post van opperste Vogt onderverdeeld in de stad Vogt, die de metropoliet vertegenwoordigde en het land Vogt dat de leiding had over de rest van het gebied.
Oud Zwitsers federatie
De titel van Landvogt verscheen in 1415 in de Zwitserse regio. Volgens de Zwitsers vertegenwoordigde of handelde het Landvogt namens de Confederatie een condominium tussen vele kantons. Kantons benoemden de Vogt die twee achtereenvolgende jaren in functie was voor het verstrijken van hun ambtstermijn.
