Mysteries Of The Sun
Elke ochtend is de zon miljoenen jaren lang onafgebroken opgeklommen en elke nacht is hij verborgen achter de horizon. De zonsopgang en zonsondergang zijn twee van de grootste mysteries geweest voor oude beschavingen, die de zon aanbaden en er God van maakten. Het is en is altijd de belangrijkste bron van energie op aarde geweest, het levert warmte en bevordert de groei van de landbouw. Wetenschappers geloofden ooit dat de zon rond de aarde draaide, nu is het algemeen bekend dat de zon in het centrum van het universum staat. Tegenwoordig weten wetenschappers veel meer over de zon en de compositie dan wat jaren geleden net 100 bekend was.
Grootte en temperatuur van de zon
Meer dan 93,205,000 mijlen ver weg, is de zon zo helder dat mensen er niet naar kunnen kijken zonder hun ogen te beschadigen. Het brandt op een temperatuur van 9,932 ° F op het oppervlak, waardoor het onmogelijk is om een landingsmissie te plannen. De diameter is 109 maal groter dan die van de aarde, en hij weegt 330,000 keer zo veel. In totaal maakt de zon 99.86% uit van de massa van het zonnestelsel.
Hoe ziet de zon eruit vanbinnen?
Onderzoekers hebben vastgesteld dat de zon is gemaakt van 6-componenten. Het eigenlijke centrum van deze ster wordt de kern genoemd. De kern heeft de hoogste temperaturen. Rondom de kern bevindt zich de stralingszone die energie kan vasthouden gedurende lange perioden. De convectiezone, de laatste fysieke laag van de zon, omgeeft de stralingszone. Buiten de convectiezone bevinden zich drie lagen van de atmosfeer van de zon. De atmosferische laag die het dichtst bij de zon ligt, is de fotosfeer die mensen vanaf de aarde kunnen zien. De laatste twee atmosferische lagen zijn de chromosfeer en de corona.
Waar is de zon van gemaakt?
Dus waar is de zon van gemaakt? Blijkt, de zon bestaat uit verschillende gassen. Waterstof maakt 72% uit van de massa van de zon, helium nog een 26% en het resterende 2% bestaat uit zuurstof, neon, stikstof, koolstof, magnesium, silicium en ijzer. Al deze elementen komen uit de kern van de zon, waar de temperatuur ongeveer 27 miljoen graden F is. Deze extreme temperatuur zorgt voor een extreme druk in de kern die de elementen naar de oppervlakte duwt.
Tijdens dit proces ondergaan waterstofatomen kernfusie die helium en energie vormt. Deze energie vormt gamma-straalfotonen en neutrino's die honderdduizenden, zelfs miljoenen jaren in de stralingszone van de zon blijven. Deze gamma-fotonen en neutrino's bewegen zich uiteindelijk in de buitenste laag van de zon, de convectiezone. Omdat de temperaturen bij deze laag koeler zijn, vangen de eerder genoemde elementen warmte op en vormen ze een kookplasma.
Dit kookproces geeft de energie af in de atmosfeer. De energie bereikt het oppervlak van de aarde als zonlicht 8 minuten na zijn vrijlating.
Hoe weten we?
Een van de belangrijkste wetenschappelijke instrumenten voor het bestuderen van de zon is de Super-Kamiokande (Super-K) detector in Japan. Plaats 3,280 voeten onder het oppervlak van de aarde, waar het neutrino's verzamelt die door de lucht gaan. Bestudering van deze neutrino's stelt wetenschappers in staat om te begrijpen waar de zon in realtime van is gemaakt en wat deze ervaart.
