Een schaaldier is een organisme dat behoort tot het Koninkrijk Animalia, Phylum Arthropoda en in de klasse Crustacea. Er zijn meer dan 67,000-soorten die tot deze klasse behoren. Enkele van de meest opvallende voorbeelden zijn:
- kreeften
- pissebedden
- krill
- Garnaal
- pranger
- rivierkreeft
- krabben
Kenmerken en structuren
Schaaldieren hebben drie lichaamsdelen, het hoofd en de thorax zijn samengesmolten tot een cephalothorax en de buik. De cephalothorax is bedekt met een enkel schild. Hun lichamen zijn meestal gesegmenteerd. Elk segment heeft een paar aanhangsels. Op het segment dat het hoofd vormt, zijn er twee paar aanhangsels die de antenne vormen. Dit zijn de kaken en de maxillae. De rest van de segmenten hebben aanhangsels die zijn aangepast om functies zoals voortbeweging en voeding uit te voeren. Het hele lichaam van de kreeftachtigen is bedekt met een hard exoskelet, net als de andere geleedpotigen. Het exoskelet beschermt het lichaam tegen predatie en uitdroging. Om het lichaam te laten groeien, wordt het exoskelet afgestoten in bepaalde groeifasen.
Weergave
De meeste schaaldieren reproduceren seksueel en hebben verschillende geslachten. Er zijn echter een paar schaaldieren die hermafrodiet zijn; ze hebben zowel vrouwelijke als mannelijke reproductieve delen op hetzelfde lichaam. Voorbeelden van hermafrodieten zijn schelpdieren, remipedes en cephalocarids. In sommige gevallen kunnen sommige kreeftachtigen hun geslacht tijdens hun leven veranderen. Parthenogenese, een situatie waarin een vrouwelijk organisme bevruchte eieren legt die uitkomen zonder de noodzaak van een mannelijk organisme, is waargenomen bij sommige van de kreeftachtigen. Dit gebeurt in veel branchiopoden. Ze laten de eieren los in het water of houden de eieren vast tot ze uitkomen. Sommigen van hen hebben zakken die de eieren houden totdat ze uitkomen.
Ecologie en Habitat
De meeste schaaldieren zijn waterorganismen. De meerderheid van hen leeft in mariene milieus, maar sommigen leven in zoet water. Sommige van de kreeftachtigen zijn aards. De terrestrische schaaldieren zijn terrestrische krabben, terrestrische heremietkreeften en de pissebedden. De meeste schaaldieren zijn onafhankelijk, wat betekent dat ze vrij rond hun leefgebied bewegen. Er zijn er echter een paar die afhankelijk zijn van hun hosts. De meeste van deze parasitaire kreeftachtigen zijn niet aangepast om snel te reageren op fluctuaties in zoutgehalte. De lichamen van hun gastheren beschermen hen omdat het zoutgehalte van het lichaam geleidelijk verandert in vergelijking met het zoutgehalte van het water. Er zijn ook een paar soorten schaaldieren die zittend zijn, zoals de zeepokken. Sessiel zijn betekent dat ze niet zelfstandig kunnen bewegen, ze zijn gehecht aan substraten zoals rotsen en koralen.
Schaaldieren als voedsel
De meeste kreeftachtigen maken heerlijke maaltijden voor de mens. De kreeftachtigen die worden geconsumeerd zijn voornamelijk de tienpotigen, wat letterlijk tien voet betekent. De meest gebruikte decapoden die worden geconsumeerd zijn krabben, garnalen, kreeften, garnalen en langoesten. Niet-decapode schaaldieren zoals krill worden niet zo vaak geconsumeerd zoals de tienpotigen maar een maaltijd in sommige delen van de wereld. Schaaldieren worden gewoonlijk geconsumeerd in Aziatische landen, met China als het land met de hoogste consumptie van schaaldieren.
