Natuurlijke hulpbronnen zijn componenten die in de wereld bestaan zonder de inbreng van mensen. Deze natuurlijke hulpbronnen zijn divers, variërend van hernieuwbare hulpbronnen tot niet-hernieuwbare hulpbronnen, levende tot niet-levende hulpbronnen, tastbaar tot immateriële hulpbronnen. Natuurlijke hulpbronnen zijn essentieel voor het overleven van de mens en alle andere levende organismen. Alle producten in de wereld gebruiken natuurlijke hulpbronnen als hun basiscomponent, die water, lucht, natuurlijke chemicaliën of energie kan zijn. De grote vraag naar natuurlijke hulpbronnen over de hele wereld heeft geleid tot hun snelle uitputting. Als gevolg daarvan streven de meeste landen naar goed beheer en duurzaam gebruik van natuurlijke hulpbronnen.
Soorten natuurlijke hulpbronnen
Natuurlijke hulpbronnen kunnen worden ingedeeld in verschillende categorieën, zoals hernieuwbare en niet-hernieuwbare hulpbronnen, biotische en abiotische hulpbronnen en hulpbronnen.
Hernieuwbare natuurlijke hulpbronnen
Hernieuwbare bronnen verwijzen naar bronnen die na gebruik natuurlijk kunnen regenereren. Ze omvatten hulpbronnen zoals wind, water, natuurlijke vegetatie, zonne-energie en dieren. Deze bronnen bestaan in overvloed in de natuur. Er is weinig bezorgdheid over de uitputting van hernieuwbare hulpbronnen omdat hun productie hoger is dan de menselijke consumptie. Natuurbeschermers over de hele wereld pleiten voor het gebruik van hernieuwbare hulpbronnen omdat ze direct beschikbaar zijn en minder kostbaar voor het milieu.
Niet-hernieuwbare natuurlijke hulpbronnen
Niet-hernieuwbare bronnen zijn componenten die te lang duren om te vullen na gebruik of bestaan in beperkte hoeveelheden. Niet-hernieuwbare hulpbronnen omvatten producten zoals ruwe olie, edele metalen, mineralen en gesteenten. Sommige bedreigde dieren worden ook geclassificeerd als niet-hernieuwbare hulpbronnen omdat hun sterftecijfer veel hoger is dan hun reproductiefactor. Deze niet-hernieuwbare bronnen moeten worden beschermd en op verantwoorde wijze worden gebruikt om de uitputting ervan te stoppen.
Biotische natuurlijke hulpbronnen
Biotische natuurlijke hulpbronnen verwijzen naar levende rijkdommen die van nature in de omgeving voorkomen. Dergelijke bronnen omvatten bossen, dieren in het wild en fossiele brandstoffen, die allemaal worden vermeld als biotische natuurlijke hulpbronnen.
Niet-biotische natuurlijke hulpbronnen
Niet-biotische natuurlijke hulpbronnen zijn natuurlijke producten in de omgeving die niet-levend zijn. Deze bronnen omvatten onder andere water, gesteenten, metalen en mineralen.
Voorraad natuurlijke hulpbronnen
De wereld heeft een groot aantal bronnen waarvan sommige nog moeten worden uitgebuit. Mensen missen de vaardigheden en technologie om een deel van de natuurlijke bronnen zoals zeldzame gassen en sommige radioactieve materialen te extraheren en te gebruiken. Als gevolg hiervan worden deze bronnen geclassificeerd als voorraadbronnen die in de toekomst zullen worden gebruikt.
Bedreigingen voor natuurlijke hulpbronnen
De meeste natuurlijke hulpbronnen bestaan in beperkte hoeveelheden. Helaas hebben verschillende factoren geleid tot de exploitatie van deze bronnen. Sommige componenten lopen het risico op uitputting. Milieuvervuiling, hoge bevolkingsdichtheid, ongecontroleerde ontwikkeling, klimaatverandering en moderne levensstijlen zijn enkele van de bedreigingen voor natuurlijke hulpbronnen.
Milieuvervuiling
Milieuvervuiling was de belangrijkste oorzaak van degradatie en uitputting van natuurlijke hulpbronnen. Milieuvervuiling wordt voornamelijk veroorzaakt door industrieën die chemicaliën en kunststoffen produceren en gebruiken in hun activiteiten. Deze chemicaliën druppelen in de grond en watersystemen en veranderen de samenstelling van de bronnen. Het toegenomen gebruik van agressieve chemicaliën en kunststoffen in het milieu heeft geleid tot vernietiging van het leven in het water.
Hoge bevolkingsniveaus
De menselijke populatie van de wereld is in de afgelopen vijf decennia aanzienlijk toegenomen. Naarmate het aantal mensen stijgt, neemt ook de vraag naar natuurlijke hulpbronnen toe. Mensen hebben overbenutte bronnen zoals water, landbouwgrond, mineralen en dieren in het wild, wat leidt tot uitputting van de meeste natuurlijke hulpbronnen in sommige delen van de wereld. Landen met een ongecontroleerde toename van de bevolking leggen vaak druk op de beperkte natuurlijke hulpbronnen die leiden tot aantasting van het milieu.
Niet-duurzame ontwikkeling
De meeste landen hebben een snelle ontwikkeling doorgemaakt met de oprichting van nieuwe industrieën en infrastructuur. Deze ontwikkelingsprojecten vereisen veel middelen zoals land, energie, water en menselijke hulpbronnen. In sommige gevallen heeft de ontwikkeling inbreuk gemaakt op bossen of beschermd land en heeft het geleid tot de vernietiging van belangrijke vegetatie en dieren in het wild. Het is daarom noodzakelijk om de ontwikkeling te beheersen om overmatig gebruik van beperkte en bedreigde hulpbronnen te voorkomen.
Klimaatverandering
Klimaatverandering is een realiteit in de huidige wereld. De gevolgen van klimaatverandering zijn overmatige overstromingen, extreme weersomstandigheden, aardbevingen en andere calamiteiten. Deze veranderingen hebben de manier van leven van talrijke soorten bedreigd die tot het uitsterven van wat hebben geleid. Bosbranden als gevolg van klimaatverandering hebben ook geleid tot de vernietiging van bossen die waardevolle natuurlijke hulpbronnen zijn.
Moderne levensstijl
De moderne samenleving is de meest geavanceerde samenleving in de menselijke geschiedenis. Vanwege de geavanceerde manier van leven zijn meer middelen nodig om te voldoen aan de vele eisen die mensen stellen. Mensen verbruiken bijvoorbeeld zoveel energie door voertuigen op de weg, elektronica in huizen en tijdens recreatieve activiteiten. Deze toegenomen consumptie heeft geleid tot een grote vraag naar fossiele brandstoffen en energieproductie. Vervolgens zijn deze natuurlijke hulpbronnen overgebruikt, resulterend in hun uitputting.
Schadelijke landbouwpraktijken
De landbouwactiviteiten zijn in de meeste landen toegenomen als gevolg van de toenemende vraag naar voedsel. Sommige plaatsen maken bossen leeg of gebruiken ongepaste grond om de omgeving te vernietigen. Bovendien is van grote boerderijen bekend dat ze agressieve chemicaliën gebruiken zonder de juiste verwijderingsmethoden. Dit resulteert in schadelijke producten in de bodem en in het water. Landbouwactiviteiten leiden daarom in toenemende mate tot degradatie van natuurlijke hulpbronnen.
Behoud van natuurlijke hulpbronnen
In 1982 zagen de Verenigde Naties de noodzaak van milieubescherming en behoud van natuurlijke hulpbronnen. Het World Charter for Nature somt de maatregelen op die moeten worden genomen om uitputting van natuurlijke hulpbronnen te voorkomen. Het vermeldt ook het belang van milieubescherming en de noodzaak om wetgeving over hetzelfde onderwerp te creëren. Andere organisaties zoals de Internationale Unie voor het behoud van de natuur (IUCN) en het Wereld Natuur Fonds (WWF) hebben ook geleid tot het streven naar bescherming van natuurlijke hulpbronnen. De organisaties hebben wetenschappelijke studies zoals Conservation biology gefinancierd, waar wetenschappers onderzoek doen naar manieren om de natuurlijke hulpbronnen in het milieu te behouden. Op lokaal niveau hebben landen beschermde gebieden ingesteld om natuurlijke hulpbronnen tegen uitbuiting te beschermen. Natuurbeschermers moedigen ook het gebruik aan van hernieuwbare natuurlijke hulpbronnen zoals wind- en zonne-energie in plaats van niet-hernieuwbare bronnen die met uitsterven worden bedreigd. Bovendien hebben de meeste landen overheidsdiensten die toezicht houden op de winning en het gebruik van natuurlijke hulpbronnen. Deze afdelingen creëren regels voor het beheer van natuurlijke hulpbronnen zoals edelmetalen, zeldzame metalen en energiebronnen. Ze verstrekken ook licenties aan bedrijven die betrokken zijn bij de productie en verkoop van dergelijke bronnen.
