De tijger (Panthera Tigris) is een van de meest magnifieke en ontzagwekkende wilde dieren die tegenwoordig leven. Een tijger wordt beschouwd als een charismatische megafauna en een toproofdier en wordt in het geslacht ingedeeld Panthera. Tijgers zijn territoriaal en over het algemeen solitair van aard. Tijgers zwierven ooit door Azië, van Turkije naar Oost-Siberië, maar ook over grote delen van Zuid- en Zuidoost-Azië.
De wereldwijde tijgerpopulatie is aan het begin van de 3,062 eeuw drastisch gedaald tot tussen 3,948 en 100,000 individuen van 20. Habitatvernietiging, habitatfragmentatie, verminderde voedselbronnen, stroperij voor de huid, botten en andere lichaamsdelen zijn enkele van de factoren die verantwoordelijk zijn voor een dergelijke daling in tijgernummers. Er zijn tien erkende ondersoorten van tijgers. Een van deze tien ondersoorten, de Trinil, is uitgestorven in de prehistorie. Drie ondersoorten van de tijger, de Bali-tijger, de Kaspische tijger en de Javaanse tijger die tot halverwege de 20 eeuw leefde, worden nu als uitgestorven beschouwd. De andere zes tijgerondersoorten die tegenwoordig worstelen om te overleven in het wild zijn de Bengaalse tijger, de Indochinese tijger, de Siberische tijger, de Zuid-Chinese tijger, de Maleise tijger en de Sumatraanse tijger.
7. Uitgestorven soorten tijgers -
De Bali-tijger (P. t. Balica), de Kaspische tijger (P. t. virgata), en de Javaanse tijger (P. t. sondaica) zijn de drie ondersoorten van tijgers die nu zijn uitgestorven. De Bali-tijger werd gevonden op het eiland Bali en de laatste tijger van deze ondersoort wordt verondersteld te zijn gedood op september 27, 1937. De Kaspische tijger werd door Centraal-Azië gevonden in de Takla-Makan-woestijn in Xinjiang. Het is opgenomen om te bestaan in het wild tot de vroege 1970's. De Javaanse tijger werd gevonden op het eiland Java tot halverwege de 1970 en was groter dan de Bali-tijgers. Sinds de 1990's zijn geen wilde waarnemingen van deze tijger geregistreerd.
6. Sumatraanse tijger -
De Sumatraanse tijger (P. t. sumatrae) is een tijgerondersoort die endemisch is voor het Sumatraanse eiland Indonesië. De tijger is geclassificeerd als ernstig bedreigd en vanaf 2014 bestaat er alleen over 400 tot 500-individuen van deze ondersoort in het wild.
De Sumatraanse tijger is de kleinste van alle soorten tijgers die in de lijst worden genoemd. Hun grootte is een aanpassing aan de dichte bossen die door hen worden bewoond evenals de kleine omvang van hun prooi. De Sumatraanse tijgers bezitten ook de donkerste jassen onder alle tijgers, strepen zijn nauw verdeeld en ze bezitten langere baarden en manen.
5. Zuid-Chinese tijger -
Ook bekend als de Xiamen-tijger (P. t. amoyensis), het is het meest bedreigd onder alle ondersoorten of soorten tijgers. Voor meer dan 25 jaar is er geen bevestiging van het wild waarnemen van deze tijgers. Sommige bewijzen van voetafdrukken en onbevestigde rapporten geven aan dat er een kans bestaat dat deze tijgers nog steeds in het wild voorkomen. De hoop is laag en de meeste experts beschouwen de Zuid-Chinese tijger als "functioneel uitgestorven." Over 65-individuen van deze ondersoort blijven in gevangenschap.
Mannelijke Xiamen-tijgers hebben een lengte variërend van 230 tot 260 cm. Vrouwtjes bereiken een lengte van 220 tot 240 cm. Deze ondersoort van de tijger wordt beschouwd als een van de vroegst geëvolueerde tijgerondersoorten en de op één na kleinste van alle soorten tijgers. Het heeft een levendige oranje kleur, een lange snuitneus, een smalle schedel en ruitachtige strepen.
4. Siberische tijger -
Ook bekend als de Amur-tijger (P. t. altaica), leeft deze tijgerondersoort in het verre oosten van Siberië in het Amur-Ussuri-gebied van Khabarovsk Krai en Primorsky Krai. Er is ook een kleine populatie in het Hubeun National Siberian Tiger Nature Reserve in het noordoosten van China. De populatie van deze tijgers is enigszins hersteld van 331 naar 393 in 2005 en van 480 naar 540 vanaf 2015.
De Amur-tijger is de grootste van alle soorten tijgers. Mannen hebben een lichaamslengte variërend van 190 tot 230 cm. Vrouwtjes hebben een gemiddelde lengte tussen 160 en 180 cm. Deze tijgers hebben dikkere jassen met lichtere tinten. De vacht heeft ook minder strepen die donkerbruin van kleur zijn. De Siberische tijger is geclassificeerd als bedreigd en is uitgestorven in Noord-Korea, Zuid-Korea en Mongolië, waar het ooit heeft bestaan.
3. Maleise Tijger -
Hoewel ooit gedacht te behoren tot de Indochinese tijger ondersoorten, de Maleise tijger (P. t. jacksoni) werd als zodanig geclassificeerd nadat een genetische analyse van 2004 duidelijke verschillen tussen de twee soorten tijgers vertoonde. De Maleise tijger komt uitsluitend voor op het zuidelijke deel van het Maleisische schiereiland. Eenmaal gevonden in Singapore, werd de laatste wilde tijger doodgeschoten in 1930. Vandaag de dag blijven alleen van 250 tot 340 individuen van deze ondersoort over.
Male Maleise tijgers hebben een lengte variërend tussen 190 en 280 cm, terwijl vrouwtjes een lengte hebben van 180 tot 260 cm. Deze tijgers zijn geclassificeerd als ernstig bedreigd en zijn nu uitgestorven in Singapore en Thailand, waar eens deze tijgers in grote aantallen werden gevonden.
2. IndoChinese Tiger -
Wordt ook de Corbett-tijger genoemd (P. t. corbetti), wordt de tijger gevonden in de bossen in heuvelachtige of bergachtige gebieden van Thailand, Cambodja, Vietnam, Laos en Birma. Alleen 350-individuen van deze ondersoort van de tijger bestonden in 2010, waardoor het een van de zeldzaamste soorten tijgers ter wereld is.
Mannelijke Indochinese tijgers hebben een gemiddelde lengte van ongeveer 270 cm en wegen tussen 150 en195 kg. Vrouwtjes hebben een gemiddelde lengte van ongeveer 240 cm en wegen tussen 100 en 130 kg. De tijger werd ooit gevonden in China, maar is nu uitgestorven in het land.
1. Bengaalse tijger -
Wordt ook de Indiase tijger of de Bengaalse tijger genoemd (P. t. Tigris), leeft deze ondersoort van de tijger in het Indiase subcontinent, waar hij voorkomt in India, Bangladesh, Nepal en Bhutan. Hier bewoont het de subtropische en tropische regenwouden, natte en droge loofbossen, alluviale graslanden, struikgewasbossen en mangrovehabitats. De tijgerondersoort is de meest voorkomende ter wereld, hoewel de aantallen nog steeds laag genoeg zijn om de ondersoorten te classificeren als bedreigd. In 2014 ging de populatie van de Indiase tijger in India over 2,226. In 2015 werd de populatie van deze tijger in Nepal geschat op 163-253, en in Bhutan ging het om 103.
Mannelijke Bengaalse tijgers bereiken een lengte van 270 tot 310 cm van neus tot staart, terwijl vrouwen kleiner zijn met een lengte tussen 240 en 265 cm. De kleur van de vacht van deze tijgers varieert van lichtgeel tot roodachtig geel en gaat gepaard met zwarte strepen. De tijger, ook al te vinden in China en Pakistan, is momenteel uitgestorven in beide landen.
