Vroege leven
WEB (William Edward Burghardt) Du Bois werd geboren op februari 23rd, 1868, in Great Barrington, een stad in het westen van Massachusetts. Zijn in Haïti geboren vader, Alfred, had een gecombineerde Europese en Afrikaanse afkomst en had daarom een lichte huid. Hij groeide op in Great Barrington, waar de meerderheid van de bevolking van blanke Europese afkomst was. Du Bois ging naar een plaatselijke, geïntegreerde, openbare school en kon zich bij zijn blanke klasgenoten voegen en respecteerde zijn blanke leraren daar. Het was toen hij naar Nashville, Tennessee reisde om Fisk University bij te wonen, dat hij voor het eerst het systematische racisme en raciale segregatie ervoer veroorzaakt door de "Jim Crow" wetten die daar in de plaats en de rest van het Zuiden van kracht waren. Hij studeerde af aan de universiteit van Fisk en volgde een bachelordiploma. Hij studeerde aan het Harvard College van 1888 tot 1890 en voerde ook een korte tijd graduate studies uit in Europa. Hij keerde terug naar de VS om een Ph.D. afgestudeerd aan de universiteit van Harvard in 1895, waarmee hij de eerste Afro-Amerikaanse is die deze prestatie heeft bereikt.
Carrière
Na het behalen van zijn doctoraat doceerde Du Bois twee jaar aan de Wilberforce University in Ohio en voltooide vervolgens een tijdelijke onderzoeksstage aan de Universiteit van Pennsylvania. In 1897 ontving hij een hoogleraarschap en ging hij lesgeven aan de Universiteit van Atlanta, een historisch zwarte post-middelbare school in Atlanta, Georgia, die tegenwoordig deel uitmaakt van Clark Atlanta University. Hij publiceerde al snel een invloedrijk werk over ras en racisme, The Philadelphia Negro, als een boek in 1899. Als een jonge en volleerde geleerde, woonde hij de eerste pan-Afrikaanse conferentie bij in 1900 in Londen, en de inspiratie die hij kreeg van die invloedrijke ervaring bleek uit zijn 1903-boek, The Souls of Black Folk. Tegelijkertijd raakte hij erg betrokken bij activisme en vocht hij in het echte leven tegen rassendiscriminatie. Hij was een actief lid van de National Association for the Advancement of Colored People (NAACP) tot zijn dood.
Belangrijke bijdragen
Du Bois was een van de belangrijkste pioniers van zijn tijd in de Afrikaanse Amerikaanse academia en burgerrechtenactivisme. Du Bois heeft de NAACP opgericht en was de directeur van zijn onderzoek en redacteur van zijn tijdschrift, De crisis. Hij verspreidde met succes zijn overtuigingen en ambities aan Afrikaanse Amerikanen uit de middenklasse en progressieve blanken, die een belangrijke kracht werden in de protesten voor burgerrechten in de volgende decennia. Hij bevorderde ook het panafrikanisme en drong er bij alle mensen van Afrikaanse afkomst op aan om hun gemeenschappelijke belangen te erkennen en samen te werken voor bevrijding. Elementen van deze stroming ontwikkelden zich later tot zwart nationalisme, dat van de Afrikaanse afkomst vraagt om een afzonderlijke "groepseconomie" te ontwikkelen, om economische discriminatie en armoede onder hen te bestrijden.
Uitdagingen
Du Bois radicaliseerde zijn positie na de Tweede Wereldoorlog en omarmde socialistische ideeën, in de overtuiging dat zij de echte antwoorden waren op de emancipatie en bevrijding van zwarte mensen overal ter wereld. Zijn standpunt werd ondervraagd binnen de NAACP, die gematigder was en zich concentreerde op de realiteit van de Afrikanen van de middenklasse in die tijd. Als gevolg van deze divergentie verliet Du Bois zijn posities in de NAACP in 1934 en zei dat de organisatie de problemen van de massa negeerde, vooral de meest machtelozen. Hij keerde daarna terug naar de universiteit van Atlanta, maar zijn geloof in socialistische marxistische ideologieën zag hem steeds meer identificeren met pro-Russische oorzaken, wat ertoe leidde dat hij een buitenlandse spion beschuldigde. Volledig gedesillusioneerd met de VS, verliet Du Bois in 1961 het land en verhuisde naar Ghana.
Dood en Legacy
Du Bois stierf op augustus 27th, 1963, in Accra, Ghana, op 95-leeftijd. Hij was de voorvader van veel nieuwe gebieden van Afrikaanse socioculturele studies, en verstrekte diepgaande middelen aan verwante disciplines. Zijn belangrijkste werken, zoals The Philadelphia Negro, The Souls of Black Folk, Black Reconstruction in Americaen De Encyclopaedia of the Negro, hebben enorme invloeden gehad op kritische studies over ras en racisme, en blijven tot op de dag van vandaag belangrijke lezingen over deze onderwerpen. Hij wordt ook beschouwd als een van de grootste burgerrechtenactivisten voor de rechten van Afro-Amerikanen in de 20e eeuw. Hij ontving talloze onderscheidingen en onderscheidingen, en veel scholen en universiteiten zijn naar hem vernoemd. Hij heeft een diepzinnige erfenis nagelaten die nog steeds de respectieve strijd voor sociale rechtvaardigheid van veel minderheidsgroepen leidt. Hij wordt herinnerd als een promotor van zwarte identiteit en intellectuele prestatie in de VS en in Afrika, die in de laatste jaren van zijn leven snel de de-kolonialisatie ondergaat.
