Gletsjers veranderen het landschap van een plaats drastisch. Wanneer een gletsjer zich terugtrekt, worden zowel erosie- als afzettingsgrondgebieden zichtbaar op het oppervlak waarover de gletsjer ooit bewogen is. Ook gletsjerwaterlichamen worden achtergelaten als herinnering aan vroegere glaciale actie. Deze omvatten ketelmeren, tarns, stuwmeren met morenen en vele anderen.
Wat is een glaciaal meer?
Glaciale meren worden gevormd na het smelten van gletsjers. Deze meren worden gevormd door depressies of gaten die door erosie op het oppervlak van het land worden gevormd. Wanneer dergelijke depressies zich vullen met water, worden meren gevormd. Het water in gletsjermeren is meestal afkomstig van smeltend ijs dat is achtergelaten door een zich terugtrekkende gletsjer of regenval. Landschappen met gletsjermeren bevatten meestal verschillende andere glaciale landvormen zoals drumlins, morenen, eskers, etc. Het Lake District van Engeland is een voorbeeld van een van de meest spectaculaire landschappen met talrijke gletsjermeren.
Speciale soorten meren gevormd door gletsjers
Kettle Lakes
Ketelmeren worden gevormd in depressies in gletsjers met glaciale uitlopers. Dergelijke vlakten worden gevormd door sedimenten afgezet door het smeltwater van gletsjers, meestal aan het einde van de gletsjers. Glaciaal afkalven leidt vaak tot de vorming van dergelijke meren. Wanneer een losgemaakte ijsmassa uit de gletsjer ingebed raakt of gedeeltelijk vast komt te zitten in de gletsjeruitwas, smelt het ijs uiteindelijk om een meer te vormen. De diepte van het meer neemt toe met de grotere accumulatie van uitwassende sedimenten rond de depressie. De grootte van de ketels varieert van 5 m tot 13km in diameter. De meren kunnen een diepte hebben tot 45 m. De meeste van deze meren zijn cirkelvormig van vorm. Waterkokers zijn alleen of in groepen te vinden. Ketelmeren komen vaak voor op het schiereiland Yamal.
Tarns
Een tarn is een klein bergmeer dat zich in een cirque (een steile ommuurde amfitheatervormige landvorm gevormd aan de monding van een valleigletsjer) bevindt. Op sommige plaatsen, zoals Noord-Engeland, wordt de term tarn in ruimere zin gebruikt om te verwijzen naar alle vijvers in de hooggelegen gebieden van Noord-Engeland. In de glaciologie verwijst het echter naar een meer dat is achtergelaten door een zich terugtrekkende gletsjer. Het proces van overdeepening leidt meestal tot de vorming van deze meren. Tarns zijn te zien in het Tatra-gebergte in Slowakije.
Paternoster Lakes
Een paternoster-meer verwijst naar een van de meren in een reeks gletsjermeren die met elkaar zijn verbonden door een enkele stroom of een netwerk van gevlochten stromen. Recessie morenen leiden meestal tot de vorming van dergelijke meren. De meren zijn zo genoemd vanwege hun gelijkenis met kralen aan een touwtje of een reeks rozenkransparels. Dergelijke meren komen meestal voor in getrapte gletsjervalleien. Dergelijke valleien worden gevormd als gevolg van differentiële gesteentsamenstelling en daaropvolgende variabiliteit in de erodeerbaarheid van de onderliggende gesteente. Plaatsen met een hardere bodem vormen dus de trappen van de vallei terwijl die met zachtere gesteenten worden geërodeerd om vlakke vlakten te vormen. Vaak graaft de gletsjer het zachtere gesteente uit tot aanzienlijke diepten om ondiepe bodemlagen te creëren die bezet worden door meren nadat de gletsjer zich terugtrekt. De drie Thornton-meren in het North Cascades National Park in de VS zijn klassieke voorbeelden van paternoster-meren.
Moraine-ingedijkte meren
Dit soort meer wordt gevormd wanneer een eindmorene een barrière vormt voor de stroming van smeltwater afkomstig van een gletsjer. Omdat het water niet in staat is de vallei te verlaten, hoopt het zich op om een meer te vormen. Een morene-afgedamd meer verschijnt meestal in de vorm van een lint. Het Calafquén-meer in Chili en Lake Hāwea in Nieuw-Zeeland zijn voorbeelden van meren van dit type.
