Vroege leven
Pierre Elliott Trudeau werd geboren op oktober 18th, 1919, in de wijk Outremont in Montreal, Quebec. Trudeau groeide op in een familie van Franse en Schots-Franse afkomst. Hij studeerde aan Jean-de-Brebeuf, een elite school voor jezuïetenvoorbereiding en vervolgens aan de universiteit van Montreal, waar hij een licentiaatsdiploma in 1943 behaalde. Tijdens zijn studie werd hij ingelijfd bij het Canadese leger, hoewel hij onvermijdelijk was tegen de dienstplicht. Na de oorlog vervolgde hij zijn studie, eerst verdiende hij een Master's Degree in Political Economics aan de School of Public Administration van de Harvard University en vervolgens aan het Institute of Political Studies in Parijs.
Aan de macht komen
Trudeau praktiseerde de wet van 1951 tot 1961, gespecialiseerd in gevallen van arbeid en burgerlijke vrijheden. Hij werd toen assistent-professor in de rechten aan de universiteit van Montreal. Hij diende in deze pedagogische rol van 1961 tot 1965, na die tijd werd hij verkozen als een "nieuwe golf" Liberaal voor het Lagerhuis van het Canadese parlement. Al snel werd hij benoemd tot minister van Justitie en procureur-generaal van Canada in 1967. Hij werd vervolgens in april verkozen tot leider van de liberale partij van 1968. Nadat de liberale partij de verkiezingen twee weken later met een meerderheid had gewonnen, werd Trudeau de 20th premier van Canada, en zo begon zijn lange en controversiële periode van uitvoerend bestuur op het hoogste niveau.
Bijdragen
Tijdens zijn lange bestuursperiode koesterde Trudeau een pan-Canadese nationale identiteit door de bevordering van federalisme en liberaal individualisme. Trudeau slaagde voor ingrijpende institutionele en constitutionele hervormingen om de groeiende separatistische bewegingen van Quebec aan te pakken, als onderdeel van de toenemende conflicten over etnische diversiteit in Canada. Hij voerde officiële tweetaligheid uit, waarbij zowel Engels als Frans officiële talen van Canada werden. Tegelijkertijd kondigde zijn regering een 'multicultureel beleid' aan, waarbij een pluraliteit van culturen werd erkend die naast elkaar bestaan in Canada. Hij heeft ook het Handvest van Rechten van Vrijheden ingesteld, formele politieke rechten verleend aan Canadese burgers en burgerrechten voor iedereen uit Canada.
Uitdagingen
Terwijl Trudeau de premier van Canada was, zocht de provincie van Quebec's soevereine beweging de onafhankelijkheid van Quebec als zijn eigen autonome entiteit. De separatistische Quebec-partij, de Parti Quebecois, kreeg enorme populariteit en won de provinciale provincies van 1970 in Quebec. Trudeau was stevig tegen de separatistische beweging, en zijn federalistische beleid en hervormingen waren niet populair in Quebec, wat resulteerde in oppositie en talrijke protesten tegen zijn federale regering. Tegelijkertijd heeft Trudeau, als overtuigd voorstander van de Canadese "welvaartsstaat", veel staatsgefinancierde welzijnsprogramma's gecreëerd, grote nationale tekorten opgeleverd, wat een grote uitdaging bleek voor de Canadese economie als geheel.
Dood en Legacy
Trudeau stierf op september 28th, 2000, op de leeftijd van 81. In zijn huis in Montreal passeerde hij zijn familie om hem heen. Hij had lang geleden aan de ziekte van Parkinson en prostaatkanker. Een staatsbegrafenis en openbare bezichtigingen werden voor hem gehouden eind september en begin oktober. Hoewel hij met een groot deel van het nationale respect stierf, blijft Trudeau een van de meest controversiële politici in de Canadese geschiedenis. Aan de ene kant werden zijn constitutionele en institutionele hervormingen gezien als nuttig voor het bevorderen van de eenheid van de Canadese samenleving, vooral om immigranten van minderheden te helpen integreren in de Canadese samenleving. Zijn politieke benadering van het omgaan met Indiaanse Canadezen en het economische beleid met betrekking tot de Westelijke provincies, is echter al lang bekritiseerd voor het verder marginaliseren van inheemse volkeren en het alineeren van de Midden-, West- en Verre Noord-regio's van Canada, terwijl ze de voorkeur geven aan blanke Canadezen en de bevolking centra in het oosten.
