Inheemse Amfibieën Van Rusland

Rusland heeft een verzameling van overvloedige en ongestoorde ecosystemen, voornamelijk in de noordelijke gebieden van taiga (boreale bossen) en de subarctische toendra van Siberië. Het heeft ongeveer 27 soorten amfibieën, waarvan sommige endemisch zijn voor het land.

Inheemse amfibieën van Rusland

Donkergekleurde kikker (Pelophylax nigromaculatus)

Gevonden in de Amoer vallei van Rusland, deze kikker heeft vomerine tanden, vrije en gevorkte tong en zwemvliezen tenen. Zijn oogpupil is horizontaal. Hoewel het de voorkeur geeft aan lage hoogten, kan de donkerbevlekte kikker leven in een breed scala aan habitats zoals weiden, woestijnen en graslanden. Hoewel het relatief tolerant is voor menselijke interferentie, wordt het in toenemende mate bedreigd door jachtdruk en watervervuiling. De kikkersoort is wijdverspreid en gebruikelijk in Rusland en staat als minste bezorgd in de Rode Datalijst.

Siberische houtkikker (Rana amurensis)

Het lichaam van de Siberische houtkikker is grijsachtig of grijsbruin met kleine donkere vlekken. De buik is wit met grote onregelmatige en gedeeltelijk gerichte bloedrode vlekken. De kikker is relatief beperkt tot laaggelegen en open gronden, hoewel populaties soms kunnen voorkomen in loof- en naaldbossen. Winterslaap vindt plaats in september-november en maart-mei, afhankelijk van de breedtegraad. Het overwintert in holen op de bodem van meren, rivieren en putten in groepen van maximaal enkele duizenden individuen. De Siberische houtkikker heeft een levensduur van 5-11 jaar.

Southern gestreepte newt (Ommatotriton vittatus)

De zuidelijke gestreepte newt woont in naaldbos, gemengde loofbossen, gematigd bos, rivieren en zoetwatermoerassen. Voortplanting vindt plaats in meren, vijvers, drainagekanalen en elke andere natte locatie. De frogspawn bestaat uit 50-100-eieren. De newt heeft een breed verspreidingsgebied, hoewel het gevoelig is voor verlies van habitats door vernietiging van bossen, overbegrazing, vervuiling en vernietiging van wetlands.

Aziatische pad (Bufo garigarizans)

Het lichaam van de Aziatische pad is donkergrijs, grijs-olijf of olijfbruin met drie brede longitudinale banden. De Aziatische pad geeft de voorkeur aan vochtige gebieden en is te vinden in het hele Russische Verre Oosten. Het voedt zich met insecten en kleine hoeveelheden ongewervelde dieren zoals weekdieren, myriapods en spinachtigen. Een variatie op de gewone pad, het bestaan ​​ervan is wijdverbreid.

Behoudsinspanningen

Klimaatverandering treft de meeste van de Russische biodiversiteit, met name de terrestrische flora en fauna. In dit opzicht heeft Rusland ongeveer 35 nationale parken en honderd strikte natuurreservaten om rekening te houden met de bedreigde en zeldzame biodiversiteit, waarvan vele door IUCN worden opgesomd als bedreigde en bedreigde soorten. De meeste inspanningen op het gebied van natuurbehoud zijn gericht op het bestuderen, inventariseren en beschermen van zeldzame soorten Russische amfibieën, het creëren en beheren van nieuwe beschermingszones en het implementeren van verbeterde milieuwetgeving.

Inheemse amfibieën van Rusland