Nationale Economieën Met De Ergste Saldi Op Het Handelsverkeer

De handelsrekening van een land weerspiegelt het evenwicht tussen de waarde van de invoer en de export. Als de import van een land minder is dan het exporteert, heeft het een handelsoverschot. Een handelstekort, simpel gezegd, betekent dat een land minder exporteert dan importeert. Een handelstekort geeft aan dat meer van de valuta van een land wordt gekanaliseerd naar andere landen dan het bedrag dat terugvloeit naar de economie van het land. In 2015, volgens de gegevens van het Internationaal Monetair Fonds, waren de nationale economieën met de slechtste saldi op de handelsbalans:

Verenigde Staten

De Verenigde Staten boekten een handelstekort van $ 484.1 miljard. Het tekort is gestapeld sinds de 1990s toen de nationale en individuele besparingen een historisch dieptepunt hadden bereikt. De regering van de Verenigde Staten investeerde meer geld in het buitenland om goederen, diensten en zelfs activa te kopen. De Verenigde Staten hebben ook een gestage productiviteitsstijging doorgemaakt, waardoor meer geld in handen van mensen is om aan geïmporteerde goederen te spenderen.

De Verenigde Staten moesten van andere landen lenen in een poging dit tekort te financieren. Het tekort van de Verenigde Staten laat een toename van de wereldwijde besparingen zien, omdat landen enorm veel geld hebben om het land te lenen. Het grootste handelstekort is met China dat meer exporteert dan het importeert uit de Verenigde Staten, gevolgd door Duitsland, Japan en Canada. Auto's en consumentenproducten leveren de grootste bijdrage aan dit tekort.

Verenigd Koningkrijk

Het Verenigd Koninkrijk stond op de tweede plaats met een tekort van $ 146.9 miljard. Het groeiende tekort op de handelsbalans in het Verenigd Koninkrijk is terug te voeren tot 1998, waar de nationale besparingen begonnen af ​​te nemen. Jarenlange stijgende vraag naar klantproducten en een afnemende olie- en gasproductie voor export hebben een belangrijke bijdrage geleverd aan het handelstekort. Naar schatting was 53.6% van de export naar landen in de EU gevolgd door 22.5% naar Azië. De EU-landen importeerden minder goederen, diensten en activa dan ze naar het Verenigd Koninkrijk exporteerden en dit droeg bij tot het grootste deel van het tekort. Toplanden die hebben bijgedragen aan dit tekort waren Duitsland ($ 46.1 miljard), China ($ 33.9 miljard) en Nederland ($ 20.3 miljard).

Brazilië

Brazilië had een handelstekort van $ 58.9 miljard. Sinds 2014 heeft de Braziliaanse economie een recessie doorgemaakt die de groei belemmerde. De valuta van Brazilië kende een waardevermindering, wat betekende dat Brazilianen minder geld te besteden hadden aan import uit andere landen. De waarde van goederen die naar andere landen worden geëxporteerd, zoals ijzererts en aardolielanden, daalde ook in waarde als gevolg van een afname van de vraag. China, de Verenigde Staten en Argentinië waren de landen met de hoogste bestemming voor de Braziliaanse export.

Australië

Een handelstekort van $ 58.4 miljard werd geregistreerd in Australië. Exporten zoals ijzererts, mineralen en kolen daalden in 2015 in waarde. Australië exporteert het grootste deel van zijn grondstoffen naar China, Japan, Zuid-Korea en de Verenigde Staten. Het land importeert kapitaalgoederen en beschikt niet over een uitgebreide exportbasis om deze invoer te evenaren. Deze handelsonevenwichtigheid zorgt ervoor dat de waarde van de invoer groter is dan de waarde van de export. Inspanningen om de verwerkende industrie te stimuleren, kunnen echter hun invoer verminderen en de handelsrekeningen van de bronlanden beïnvloeden. Een laag niveau van nationale besparingen heeft de kredietverlening uit het buitenland doen toenemen, waardoor de buitenlandse schuld is toegenomen en de handelsrekening verder is verslechterd.

Negatieve handelssaldi elders in de wereld

Andere toplanden met grote tekorten op de handelsbalans waren Saoedi-Arabië ($ 53.5 miljard), Canada ($ 51.7 miljard), Turkije ($ 32.1), Mexico ($ 31.7), Venezuela ($ 20.4 miljard) en Colombia ($ 18.9 miljard) . Het handelstekort voor de meeste van deze landen was in de voorgaande jaren consistent. Het verminderen van besparingen en meer uitgaven door de burger betekent dat er onvoldoende geld is voor de overheid om in eigen land te lenen. Landen nemen hun toevlucht tot leningen in het buitenland om hun investeringen te financieren, en dit laat de landen grote buitenlandse schulden achter. Massale handelstekorten zijn op de lange termijn echter niet houdbaar en er zijn maatregelen nodig om dit aan te pakken.