The Battle Of Chancellorsville: The American Civil War

Auteur: | Laatst Bijgewerkt:

Achtergrond

Gevochten vanaf april 30 tot mei 6, 1863, de Slag bij Chancellorsville wordt beschouwd als de grootste overwinning van de Generale Robert E. Lee in de Amerikaanse Burgeroorlog, gemarkeerd vanwege zijn gewaagde tactiek ondanks de verliezen die hij en de Zuidelijken zouden lijden. Het begin van de campagne vond plaats in Spotsylvania County, Virginia, en werd gemarkeerd door de oversteek van de Rappahannock-rivier door het leger van de Unie, slechts drie dagen vóór de slag op 27 van april, 1863. Sinds 1861 had het leger van de Unie verschillende pogingen ondernomen om Richmond, Virginia, de Zuidelijke hoofdstad, zonder succes te veroveren. Na het verlies bij Fredericksburg gevolgd door de "Mud March", op 25, 1863 van januari, geeft president Abraham Lincoln generaal-majoor Joseph Hooker de leiding.

Make-up

Deze strijd had Lee's zuidelijke leger van Noord-Virginia tegen Hooker's Army of the Potomac, die geleid werd door generaal Ambrose E. Burnside. Het leger van Noord-Virginia bestond uit het Eerste Korps, geleid door luitenant-generaal James Longstreet; het tweede korps, geleid door de beruchte luitenant-generaal Thomas J. "Stonewall" Jackson; en het Cavaleriekorps, geleid door JEB Stuart. Ondertussen had het leger van de Potomac zeven infanteriekorpsen, samen met een cavaleristenkorps, die een nummer hadden van een verbluffend aantal 130,000-mannen. De kant van de Unie verdubbelde de Zuidelijken, die slechts een 60,000 hadden voor hun troepen.

Omschrijving

Op de avond van april 30 ging Hooker helemaal naar links om de kruising van Chancellorsville te sluiten, maar raakte verstrikt in de begroeide bossen die het dorp omringen. Dit gaf Lee de gelegenheid om samen met Jackson te komen om voor de laatste keer te strategiseren. Begin mei vertrok 2, Jackson vertrok met 30,000-mannen en marcheerde naar uiterst links, terwijl hij vooraan oversteeg en achter de vijand slingerde om de zwakke rechterflank te bereiken. De aanval die avond pakte de helft van de lijn van Hooker uit en dwong Hooker om in de verdediging te gaan. In mei 3 begon Hooker met het opgeven van cruciale hoogten in retraite; de retraite was echter niet compleet totdat het leger van de Unie op mei 6 nogmaals de Rappahannock-rivier overstak.

Resultaat

Ondanks Hookers superieure kracht en aantal, vanwege de onbekwaamheid van sommige van zijn veldcommandanten en het verlies van zijn lef, was de Slag bij Chancellorsville een beslissende overwinning voor de Zuidelijken. Het was echter een dure. De kant van de Unie leed 17,000-slachtoffers (13% van zijn troepen) terwijl de Zuidelijken leden van 13,000 (22% van zijn leger). Het meest opvallende verlies voor de Zuidelijken was de dood van Stonewall Jackson, die op mei 2 werd beschoten door een vriendelijk vuur terwijl hij 's nachts terrein verkende om zich de volgende dag voor te bereiden op de strijd. Hij zou niet sterven tot mei 10, na de amputatie van zijn linkerarm, en zijn dood een onherstelbare deuk in het Zuidelijke leger zou achterlaten.

Significantie

De Slag bij Chancellorsville wordt het best herinnerd als de grootste overwinning van Lee, ondanks de verliezen die hij heeft geleden, waaronder twee van zijn veldcommandanten: Stonewall Jackson, en brigadegeneraal Elisha F. Paxton. Ondanks de verliezen bouwde de overwinning het moreel van Lee en zijn leger op toen ze zich voorbereidden op de Gettysburg-campagne, die van juni 3 tot juli 24, 1863 zou doorgaan. Wat de Union betreft, verloren veel van de generaals van Lincoln hun geloof in Hooker in het licht van zijn gedrag in de strijd, en de spanning tussen Hooker en de andere generaals groeide ondraaglijk, waardoor Hooker slechts enkele dagen voor de slag om Gettysburg van het commando werd bevrijd.