7. Chinese Alligator
Endemisch voor Oost-China, de Alligator sinensis is te vinden in de zoetwaterhabitats zoals meren, moerassen, beken, enz. in zijn bereik. Hoewel de soort in het verleden breed was, door 1998, werd het bereik van de soort met 90% verminderd, waarbij het grootste gebied dat door de soort wordt bezet een kleine vijver is, omringd door landbouwgronden in de buurt van de Yangtze-rivier. Verschillende factoren worden verantwoordelijk gehouden voor het onheil van deze soort. Grote delen van de habitat van het moerasgebied van de soort zijn omgezet in landbouwgronden of menselijke nederzettingen. Deze alligators zijn ook gestorven als gevolg van indirecte vergiftiging door het consumeren van vergiftigde knaagdieren. Mensen hebben ook tientallen jaren rechtstreeks op deze dieren gejaagd, hetzij uit angst of voor hun vlees. In 1999 werd in één rapport de wilde populatie van de soort geschat op slechts ongeveer 150-individuen.
6. Orinoco Crocodile
Een andere kritisch bedreigde soort, de Crocodylus intermedius, komt vooral voor in de Orinoco-rivier en zijn zijrivieren en enkele andere zoetwaterlichamen in Venezuela en Colombia. Er is weinig bekend over de biologie van dit grote roofdier vanwege de kleine populatie. De soort is de afgelopen decennia zonder onderscheid op zijn huid gejaagd. De soort stond bijna op de rand van uitsterven als gevolg van massaslachting tussen de 1940's en 60's. Hoewel het nu beschermd is tegen de jacht in beide landen, blijven bedreigingen voor de soort de overhand. Tegenwoordig worden jonge krokodillen van Orinoco illegaal gevangen voor de handel in levende dieren. Vervuiling van de waterlichamen bewoond door deze krokodillen bedreigt ook de gezondheid van de bevolking. Er is ook een voorstel om een dam te bouwen op de Orinoco-rivier, die een ramp voor de soort zou kunnen betekenen. Bovendien zorgt de aanwezigheid van de kleinere brilcimans voor een zware concurrentie voor de Orinoco-krokodillen als voedsel.
5. Filippijnse krokodil
Ook bekend als de Mindoro krokodil, de Crocodylus mindorensis is endemisch voor de Filippijnen en is een van de weinige soorten krokodillen in het land. De soort is uitgestorven uit grote delen van zijn historisch bereik. Ze spelen een belangrijke ecologische rol in het ecosysteem dat ze bewonen door primair te vissen op de meest voorkomende vissen in het ecosysteem. Ze consumeren ook ongezonde vis en helpen zo bij het verbeteren van de gezondheid van de visbestanden. De uitwerpselen van de krokodillen zijn een bron van voedingsstoffen voor de vissen die het waterlichaam delen met de krokodillen. Geschat wordt dat slechts ongeveer 250-individuen van de Filippijnse krokodil vandaag in de wereld worden achtergelaten. Ook zijn er, vanwege de lage aantallen, weinig gegevens over de biologie en het gedrag van de soort. Helaas bestaat er bij de reguliere Filippijnse samenleving weinig bewustzijn over het belang van deze krokodillen, waar deze dieren met angst en haat worden beschouwd. Het is echter bekend dat inheemse menselijke populaties die de habitat van deze krokodillen delen deze reptielen met respect beschouwen. Als gevolg van een gebrek aan bewustzijn over de soort, ondanks de bescherming van de soort, blijft de jacht op mensen de soort verder uitstoten met uitsterven bedreigd.
4. Cubaanse krokodil
De Crocodylus rhombifer is ook een van de meest bedreigde soorten krokodillen die tegenwoordig in de wereld leven. De soort is endemisch voor Cuba en wordt beschouwd als een zeer agressieve soort die een grote bedreiging voor de mens kan vormen. Het is ook het meest terrestrische van alle krokodillensoorten en mogelijk ook de meest intelligente. Van de soort wordt vermoed dat deze het jachtgedrag vertoont, maar het feit moet nog worden bevestigd. De soort heeft een zeer beperkte habitat en bereik en wordt al eeuwenlang door mensen bejaagd. Tegenwoordig is het bereik zeer beperkt tot het eiland van de jeugd en het Zapata-moeras op Cuba.
3. Siamese krokodil
De Crocodylus siamensis was ooit wijdverspreid in een groot deel van Zuidoost-Azië, maar is nu al uitgestorven in het wild in de meeste delen van zijn verspreidingsgebied of bijna uitgestorven in andere delen. De enige significante populaties van deze soort komen voor in Cambodja. De soort is echter uitgebreid gefokt in gevangenschap. De Siamese krokodil heeft 99% van zijn vroegere bereik verloren. Habitatvernietiging en verstoring door mensen zijn verantwoordelijk voor de slechte staat van instandhouding van de soort. Er zijn ongeveer 200 tot 400-individuen van de soort die overleven met 30-subpopulaties in Cambodja en kleine populaties in Vietnam, Thailand en Laos. De conversie van wetlands naar landbouwgronden, het gebruik van vervuilende chemicaliën zoals pesticiden, de gevolgen van oorlogvoering, de bouw van dammen en andere ontwikkelingsprojecten, enz., Dragen allemaal bij tot de gestage teloorgang van de Siamees krokodil.
2. Slender-snouted krokodil
De Mecistops cataphractus wordt gevonden in centraal en westelijk Afrika waar het zoetwaterhabitats bewoont. Hoewel er weinig studies met betrekking tot deze soort zijn uitgevoerd, onthulde een 2014-evaluatie van de huidige staat van instandhouding van de soort schokkende resultaten. Naar schatting is de soort nu uitgestorven in belangrijke delen van zijn historische verspreidingsgebied en op die plaatsen waar hij overleeft, neemt de bevolking gestaag af. Gabon heeft een van de meest stabiele populaties van de slank gekneusde krokodil. De bedreigingen voor deze soort zijn jacht op huid en bushmeat, verlies van leefgebied, verlies van prooi door overbevissing door mensen en algemene verstoring veroorzaakt door menselijke activiteiten in het leefgebied van deze schuwe soort. Het aantal overlevende individuen van deze soort kan overal zijn tussen 1,000 en 20,000.
1. Gharial
De visetende krokodil of de Gomeialis-gangeticus is ook een ernstig bedreigde krokodil. Het wordt gevonden in de noordelijke delen van het Indiase subcontinent. Minder dan 235-individuen van deze soort blijven vandaag in het wild leven. De soorten worden bedreigd door de vernietiging van habitats, aantasting van habitats, vervuiling, uitputting van visbestanden en de dood als bijvangst.
