Bossen zijn kritieke elementen van de natuurlijke omgeving. Ze ondersteunen de biodiversiteit, dienen als waterwingebieden en voorkomen bodemerosie. Menselijke activiteiten hebben echter de vernietiging van veel van de bossen op aarde veroorzaakt. Verschillende soorten bossen zijn door het Wereld Natuur Fonds geïdentificeerd als het grootste risico van menselijke vernietiging vandaag.
Natuurbeschermers en wetenschappers hebben alarm geslagen over enkele van de gevolgen van het vernietigen van bossen. Het verlies van bossen wordt geïdentificeerd als een van de oorzaken van klimaatverandering, omdat bomen koolstofdioxide opslaan, wat een broeikasgas is. Wanneer bomen afsterven, komt de opgeslagen koolstof ook vrij in de atmosfeer. De vernietiging van bossen is ook van invloed op ecosystemen omdat dier- en plantensoorten kwetsbaar worden voor menselijke activiteiten.
5. Congobekken
Het Congobekkenbekken komt qua grootte slechts op de tweede plaats van Amazon. Het Congobekken wordt met 500 miljoen acres erkend als een van 's werelds belangrijkste ecosystemen. Dieren zoals gorilla's, buffels, olifanten, chimpansees en bijna 1,000-vogelsoorten noemen het bos naar huis. Het bekken strekt zich uit over de Afrikaanse naties: de Republiek Congo, de Centraal-Afrikaanse Republiek, de Democratische Republiek Congo, Kameroen, Gabon en Equatoriaal-Guinea. Tot de bedreigingen voor de bossen behoren mijnbouw, houtskoolbrandstof, houtkap, wegenontwikkeling en bevolkingsdruk. Delen van de bossen worden beschermd door beschermde gebieden zoals het Virunga National Park in de Democratische Republiek Congo. Politieke instabiliteit, gewapende conflicten en slecht bestuur hebben de instandhoudingsinspanningen echter aangetast.
4. Oost-Australië
Oost-Australië herbergt kustbossen die zich uitstrekken van het zuidelijke deel van Sydney tot Cairns. Het bos is een van de hotspots van Australië en 150 endemische gewervelde dieren noemen het thuis. Bijna 70% van de bossen in Oost-Australië is verstoord of gewist. Primaire factoren die bijdragen aan dit verlies zijn grasland voor vee, houtkap en mijnbouw. De bossen zijn voornamelijk beschermd door verschillende nationale en federale wet- en regelgeving.
3. Amazone
Het Amazonewoud beslaat een oppervlakte van 2,123,562 vierkante mijlen en is 's werelds grootste en meest uitgestrekte regenwoud. Het is gelegen in het Amazonegebied van Zuid-Amerika en grenst aan de landen Brazilië, Peru, Colombia, Suriname, Venezuela, Frans Guyana, Ecuador, Guyana en Bolivia. 16,000-boomsoorten zijn opgenomen in het bos met ongeveer 390 miljard afzonderlijke bomen. De verwoesting van het bos begon in de 1960s toen land werd vrijgemaakt voor landbouw. Veeteelt heeft ook de afbraak van het bos vergemakkelijkt. Maatregelen om de gemeenschap te beschermen zijn geïmplementeerd en sommige inheemse gemeenschappen zoals de Urarina hebben een voortrekkersrol gespeeld in de strijd om het bos te redden.
2. Sumatra
Een ander Indonesisch eiland Sumatra herbergt een uitgebreid tropisch regenwoud. Het bos is vooral uniek omdat het het enige gebied is waar olifanten, tijgers, orang-oetans en neushoorns samenleven. Andere dieren die in de bossen worden aangetroffen, zijn onder meer de nevelpanter, de slurf, de Sumatraanse gemalen koekoek en de zonnebeer. Deze dieren worden geconfronteerd met een onzekere toekomst gezien de snelheid waarmee de bossen van het eiland worden gekapt. Illegale en commerciële houtkap wordt op grote schaal toegepast in de regio, net als stroperij en jacht die de duurzaamheid van sommige diersoorten bedreigen. Oliepalmplantages bezetten nu veel delen die vroeger werden bezet door bossen. De Indonesische regering heeft de oprichting van meer dan tien nationale parken gefaciliteerd om de biodiversiteit van het eiland te beschermen.
1. Borneo
Borneo Island, 's werelds derde grootste, is de thuisbasis van het regenwoud van Borneo. Het bos is ongeveer 130 miljoen jaar oud, waardoor het ouder is dan het Amazonegebied. Het bos ondersteunt 6% van de wereldwijde diversiteit en herbergt diersoorten zoals gibbons, pygmeeolifanten en orang-oetans. In 1950 waren de meeste delen van Borneo bedekt in het regenwoud, maar dit is niet langer het geval. Houtkap is alomtegenwoordig in Borneo vanwege de bijbehorende economische voordelen. Enorme stukken bos zijn vrijgemaakt voor oliepalmplantages en mijnbouw. In 2007 hebben Indonesië, Maleisië en Brunei, die allemaal territoria hebben in Borneo, zich verbonden aan het Heart of Borneo Initiative. Het initiatief profiteert van de steun van NGO's en probeert het bos op een duurzame manier te beheren.
